Bardzo inspirujący wiersz. Aby go w pełni zrozumieć, trzeba pełni... książyca. Ale,
rozłożyłam go na swoje pierwiastki. Wybacz, jest tak wdzięczny do analizy. Tyle tu ciekawych nawiązań. Ale znowu zbyt zwięźle, nawet jak na Ciebie...



Ten wiersz pokazał inny klimat, może bardziej czytającej. Ale, hej o to chodzi w poezji, prawda? Aby nas odnajdywała coraz to innymi

- Często bywają w nas takie chwile, niezależnie od wieku, że wracamy przeszłością do tego co już za nami, próbujemy rozgryźć czas przeszły by poznać lub dostrzec to, co sprawiło, że staliśmy się tacy a nie inni, że widzimy siebie tak a nie inaczej...
Te zimy Wiolinku w Twoim wierszu, to dla mnie też poniekąd tzw spalone mosty, coś co już minęło, po czym musieliśmy odrodzić się na nowo, dlatego jak piszesz dalej ...nie­wie­lu umie mnie zwie­dzić...bo nie wszystkim czasem chcemy pokazywać się od środka, nie zawsze ukazujemy wobec wszystkich swoje prawdziwe uczucia i tylko Bóg zna naszą duszę, dlatego zawsze, kiedy do niego się zwracamy nasze myśli stają się jaśniejsze i lepsze.......
I tak jak w Twojej puencie Czarodzieju... czasem przez całe życie poznajemy siebie, dorastając, nabierając doświadczeń... a jeśli tylko umiemy... zostawiamy kawałek naszej duszy " nadgryzonej życiem" wierszom...

Pięknie Czarodzieju, dziękuję za ten wzruszający i ciepły wiersz...pozdrawiam cieplutko

Witaj Al.

Miło mi że Twoja reakcja na wiersz jest taka... od lat niezmienna. Zaczęło się od "kropek biedronki"
Taka "niezmienność" motywuje, choć czasami, jak w moim przypadku, zdarzają się długie, bezwierszowe dni. Co do wchodzenia po krzywej na prostą...Zbieram kwiaty na duży bukiet powodzeń, ale jak sama wiesz życie to czasem pusty wazon oczekiwań. Pozdrawiam i dziękuję.

Witaj Aniu.

Ech Ty poprawiaczko...przyznam że zrobiłaś to ciekawie, ale zacytuję Twoje słowa, że wiersz modyfikowany przez innych jest już nie Twoim wierszem, ale i jest prawdą że horyzont wartość i przekazu wiersza jest przeogromny. Nawet kropka, czy choćby przecinek potrafi zmienić sens wiersza. Bardzo dziękuję za zmianę mojego zdania Pozdrawiam.

Witaj Wiosno.

Ciekawe spostrzeżenie. Chyba masz rację...spróbuję bez zauważonego przez Ciebie. Dziękuję.

Witaj Kushi.

Ile to już lat od pojawienia się Ciebie na pp? Ty nadal niezmiennie poetycka i zamożna w ciepło... Portale pisarskie to miejsca schadzek wielu odmiennie różnych ludzi, którzy mają swoje światy, wierzą w skrajnie różnych bogów, ale widać łączy ich słowo wiersza. czy to nie jest piękne?
Bad
rdzo Tobie dziękuję za interpretację powyższego. Oby nigdy nie zabrakło nam wyobraźni tuż przed zamknięciem. Pozdrawiam i dziękuję.

Witaj Czarna.

Sposób widzenia świata to bilans naszych życiowych doświadczeń, przeżyć, doznań, porażek i sukcesów...W 99% jesteśmy tacy sami, lecz ten ułamek dzieli nas od całości. To są nasze odczucia, dusza której trzeba czegoś innego. Sposób interpretacji zatem musi być niejednorodny, ale bardzo zbliżony do odczuć twórcy. Za ten kawałek widzenia bardo Tobie dziękuję. Czasami pojemność wiersza nie mieści się w ramach w jakich oprawił je poeta. Sedecznie dziękuję. Pozdrawiam.