Bardziej pogodzenie się z faktami, rezygnacja. Intensyność wyblakła . Dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam.

Jeszcze dopiszę, że są to obrazy i sutuacje z Izraela.
Pzdr.,

Cześć Yaro. Tak, trafne, ale tam zdaje się inne okoliczności. Fajnie, że podpłynąłeś do mojego brzegu

Da się wyczuć? A ja myślałem, że już martwy i sprawdzałem tylko puls raz po raz Miło było przyjąć w moje progi, przepraszam w progi franczyzy, którą tu uprawiam

Cała przyjemność po mojej stronie .

O dystans chodzi do peela, który zakładam, że ma dystans do siebie i świata.
Gitesik, nie musisz pisać zawsze „ja” żeby być zrozumianym.
Dziękuję ci za czytanie z nastawieniem i uczuciem, za otwartość.
Pzdr., Bruli

Marcin piękny komentarz, jak niesamowicie piszesz, taki talent. Aż, zachęta do wiersza powraca, większa. Aż, wracają wspomnienia, z podróży, a też miałam ich wiele. Pamiętam, pociągi i ta głowa wystawiona przez okno. Taka szalona, bez strachu, a niech wiatr porwie moje włosy, moje myśli.
To były czasy, wolność, swoboda i komuna, która nic, nam nie mogła zaszkodzić.

A w tym wierszu, beztroska, zapomnienie, względna swoboda ruchów. Tylko jakim kosztem?
To już nie jest wolność młodości ( a młodość duchem), to oddzielone wspólnotą od reszty świata serce.
Takie wytarte serce.
przykre

Marcinie D. - masz rację, że crossowymi motocyklami się tutaj nie zajmuję. Choć oczy, zawsze ciekawe mogłyby poobserwować, zrobić fotki? Stamtąd, skąd pochodzi wiersz sporty crossowe są bardzo popularne i w ramach rekreacji też. Elat jest otoczony górami i pustynią, która stwarza doskonałe warunki do uprawiania tej dziedziny sportu. Więc twoja uwaga wcale nie jest na iejscu i nawiązuje niechcący do tamtego krajobrazu.

Ja tam gdzie jeżdżę - w tym wypadku Izrael - czuję się bardzo swobodnie mimo atmosfery oblężenia i takiego bardzo stricte przestrzegania zasad bezpieczeństwa.

Marzenno -trzeba by spytać się peela jak się czuje. Myślę, że wcale nieźle, jak na przebytą życiową podróż. Nie jest mu przykro, ponieważ jw. odpoczywa. Osoby postronne mają to do siebie, że martwią się na zapas, niepotrzebnie.

Pozdrawiam,
Bruli