sestyna z oknem i wiosną w tle

 
jak się opędzić od frustracji
gdy nie wyściubiam nosa z domu
klnąc nieustannie: szlag by trafił  
bo nie mam szans by sobie pomóc
i zamiast wiośnieć razem z wiosną
tylko się wgapiam w szare okno
 
szare i brudne – zwykłe okno
które zarosło od frustracji
dawno niemyte bowiem z wiosną
zamknięto mnie perfidnie w domu
i w myciu nie miał kto mi pomóc
bo nikt uczynny się nie trafił
 
czy szlag mnie trafił – jasne trafił   
że trzeba zabrać się za okno
wiedząc że to nie może pomóc
narastającej wciąż frustracji
która piwnicę robi z domu
by nie pomylił mi się z wiosną
 
zatem do diabła z taką wiosną
jeśli nie można szlag by trafił
wziąć hulajnogę i zwiać z domu
choćby przez ścianę brudne okno
zamknięte drzwi i garb frustracji
że nikt jak dotąd nie chciał pomóc
 
lecz może zdoła jakoś pomóc
ten wiersz bo choć się mija z wiosną
może nie będzie dla frustracji
tylko zabawą w chybił trafił
gdy znowu przyjdzie by przez okno
sprawdzić czy nadal jestem w domu
 
a gdzie do licha jak nie w domu
chociaż tu nic nie może pomóc
bo gdy otwieram czasem okno
by się przywitać choćby z wiosną
mam tak czy owak szlag by trafił
jedynie azyl dla frustracji
 
czyli tkwię w domu przy frustracji
nikt nie chce pomóc a przez okno
żegnam się z wiosną… szlag by trafił