Cześć P. Młody
Udała Ci się puenta - nie banalna, a wręcz genialna. Fałszywa miłość, jak fałszywe srebra, wszystko na pokaz - matka, trzymająca się pozorów, coś jak Pani Dulska. Dzięki puencie rozumiem mieszanie talerzem - zmuszanie do "obiadku", a tak naprawdę do różnych postaw, które nie zawsze są w smak dziecku, z tond gorycz i łzy, narastającej frustracji. I tylko odskocznia - plac zabaw/boisko, gdzie można się wyżyć - jest prawdziwym życiem. To tam niebo jest czyste, bez łzawego deszczu, radość z wolności świeci słońcem.
Najgorsze jest to, że takie "Dulskie" nie odpuszczają nawet już dorosłemu dziecku i dalej "mieszają talerzami". A ja muszę przemyśleć, czy nie otwieram przypadkiem dziecku drzwi na świat, podrabianym kluczem.
Podobało mi się - pozdrawiam niedzielnie
Zbyś

Dziękuje wam za pomoc miladoro i wiosno po kombinuje z tym jeszcze.
Zbigniewie ciekawe ciekawa interpretacja dzięki za komentarz i za przeczytanie.
Miłego wszystkim trochę zaległe ale jakoś nie odnajduję się w czasie.
Pozdrawiam.

Jeżeli kiepskie sztućce rdzewieją, to medaliki się jedynie utleniają.
Nawet w masowej produkcji podrób nie używa się stali, która rdzewieje.
Poza tym wymaga wyższej temperatury obróbki, jest mniej plastyczna, ciągliwa - czyli nieatrakcyjna jako surowiec.
Ale co tam.

Rdza jest efektem utleniania żelaża i jego stopów.
Kuniec.

Mówiliśmy o rdzy, czyli użytym sformułowaniu. Nie o korozji.

Też się przy pierwszym czytaniu zastanowiłam nad rdzewieniem, pomyślałam o czernieniu, ciemnieniu, jeśli sztućce i medaliki są, np. srebrne, ale dałam sobie po łapkach, ponieważ nie można brać wszystkiego dosłownie pisząc i czytając poezję. Tu ta metafora pasuje jak ulał