Nieco świętokradczy ten utwór. Dlatego pewnie administracja nie dała go na górną półkę - choć nie sposób mu odmówić swoistego uroku. Gdyby zaś zobaczyć w śniegu glinę, to natychmiast ten paradoksalny obrazek przestaje być obrazoburczy, a staje się realistycznym komentarzem do tego, co się wydarzyło według biblijnej przypowieści. Wcale nie takim prześmiewczym.

Tak czy siak dałbym ten wiersz od lat 18. Niezależnie od tego, czy patrzymy na to jako na tekst świętokradczy, czy afirmujący - odczytanie tego tekstu wymaga dojrzałości.

Edyta To

Wierszyk zabawny, lekki i ja, prosty człowiek, nie dostrzegam drugiej, ukrytej warstwy dla 18+, ale może ktoś tu ze mnie robi bałwana, proszę pana...

Pozdrawiam cieplutko, chociaż nie wszystkie bałwany od tego stopnieją

Carvedilol

A może zamiast Jan, pasowałby też Kran?

Ech, szanowna Edyto, raczysz sobie ze mnie dworować. Pan z dużej litery nie w liście będzie w tym języku, którego używamy, albo oznaczał greckiego boga lasów i pól, albo Boga Abrahama i Izaaka. Ponieważ nie było tutaj żadnych rogów i kopyt, a i śnieg raczej nie podpowiadał ciepłego, greckiego klimatu, to domyślne skojarzenie idzie w tym drugim kierunku.

Oczywiście w cyklu można zrobić przypisik do pierwszego wiersza, a potem się delektować powstałą ambiwalencją. Tymczasem tutaj przypisik nie doleciał, więc przeczytałem, jak przeczytałem. I oczywiście - jak sie zna przypisik - to też tak się czyta, no nie?

Witaj EDyto !
Bardzo lubię czytać Twoje teksty, pięknie rymowane, dowcipne, z zaskakującą pointą.
Jestem pod wrażeniem Twojej twórczości.
Pozdrawiam serdecznie

Bardzo fajny wiersz, jak dla mnie wcale nie jest obrazoburczy, lecz pełen dowcipu,
albo raczej lekkiej ironii, dobrze gdy ludzie mają dystans do siebie,
cieszy mnie że są tutaj osoby lubiące rymy, tak poza tym, bo sama też je lubię.
Pozdrawiam z dużym podobaniem dla wiersza, postaram się w wolnej chwili jeszcze coś
poczytać Twojego Autorko.

Serdeczności wieczorne przesyłam

EDytko - i TY znikasz i mnie czasem nie ma ale przecież są rozstania i powroty, wierzę że wrócisz z nowymi przygodami Pana. A ta tutaj mi niestety umknęła zimą i bałwan całkiem się roztopił z wściekłości, a może przyszywa guziki sobie podobnym, gdzieś na Grenlandii ;-}
Oczywiście i ta historyjka udana i świetna, mądra i z morałem - Cieszmy się każdym dniem, a już szczególnie tak pięknym i bajkowym, bądźmy wdzięczni za hojne dary losu i przyrody, nie bierzmy życia tak cholernie serio, dostrzeżmy, spróbujmy dostrzec w sobie także bałwana i uśmiechnijmy się do swojego lustrzanego odbicia. I tu zgodzę się z "przyszywającym guziki" - tak, jest drugie dno tego wiersza - bądźmy Prometeuszem, ulepmy na nowo... siebie!
Bardzo miło Cię pozdrawiam - Zbyś

P.S.
Wróć proszę

Ależ EdyTo, Pan wyjechał w podróż, by odbyć kolejną przygodę, która wesoło toczy się w Twojej głowie, a kiedy jej opis będzie kompletny, zostanie przelany na "papier", ku uciesze czytelników. Wierzę, że tak będzie, już niedługo.
Również pozdrawiam gorąco, troszkę moknąc w wiosennym deszczu - Zbyś