Promień słoneczny, który Awerroes zdrapał  z filaru Świątyni
Koranu w Wielkim Meczecie Kordobańskim, nie różni się wcale
od pierwszego  uchwyconego  dzisiaj, w marcowe kalendy
chociaż może dziwić, że używamy ciągle starej terminologii
 
udając obcych, kiedy ziemia żywi nadzieję, nie uchylając się
przed dłońmi w zabawie. Ciepło, zimno; nie ożywiać na siłę
ale ustalić, co faktycznie  może zmylić w  przewidzeniach
- promień, cięciwa, krąg ognistych cyfr, rosnących w wyobraźni
 
mistrza? Szczęście, że masz jeszcze komu  pokazywać zbiór
rycin i Ananke, kobiecymi ustami zaokrągla samogłoski
przywołując siostry. Popatrzcie co znalazłam, w oku na dnie
złota iskra gotowa zabłysnąć i pismo ująć w kamień.
 
Inaczej ze strony na stronę, zmieszani przyjaciele milczą.
Tutaj podobno nic złego nie może się przytrafić, nawet jeśli
tekst wciągnie, lustrzane odbicie zrani. To tylko przyszłość
złożona z kolorowych zeszytów, papierowe łącza
 
dla chwytliwych dłoni i uniesiony kciuk przypomina góry
książek przebrane w zielony mundurek pierwszych liści
co dźwigają podszepty wiatru, a jeśli nie zdążę doczytać
w porę, poleci innym krwi napsuć.