Hm... Msz, wilki to mądre stworzonka, a ich reputacja nie jest zbyt dobra, ale w moim odczuciu na wyrost. Szukanie zdobyczy, to chyba nie jest fajne zajęcie...
Co do biegu pod wiatr, to msz, nonkonformizm dobrze świadczy o peelu.
Co do drugiej połowy, z pewnością peel nie musi się dowartościowywać, by mieć przy boku drugą połowę, ale człek, tak jak i wilk to stworzenie stadne i milej jest żyć we dwoje, to fakt, pod warunkiem, że ludzie się odpowiednio dobiorą, bo z tym bywa różnie.

Gdyby to był mój wiersz, to bym pewne przeczy inaczej zapisała.

W pierwszym wersie napisałabym -
Nie narzucam się, nie jestem wilkiem.
A dalej może - biegnę w stadzie, podobnym sobie, bo wcześniej jest, iż nie jestem wilkiem, a później
- biegnę wtedy podobnym wilkom, też raczej podobny wilkom, nie podobnym wilkom, msz...
wypatruję kolejne zdobycze, w moim odczuciu - wypatruję kolejnych zdobyczy...

W moim odczuciu jest tutaj nuta ironii, ale może się mylę.
Pozdrawiam serdecznie i przepraszam za sugestie, z którymi rzecz jasna Autor nie musi się zgadzać. Dobrego wieczoru życzę

Pomysł ok, ale zastanawia mnie pierwszy wers, który w moim odczuciu brzmi sztucznie i dziwnie. Wynika z niego, że wilki się narzucają. Hm? O niekonsekwencji bycia, lub nie drapieżnikiem już przedmówczyni, więc nie będę powtarzała. Wygląda na to, że peel nie jest do końca przekonany o swojej naturze. Pozdrawiam.