Już samo wejście w wiersz jest niesamowicie smaczne. Ta pierwsza cząstka swobodnie mogłaby wędrować jako samoistny byt. Brzmi jak dobre haiku. Najpierw pomyślałam, że jest jedno słowo, które można by zastąpić ładniejszym. Mianowicie to szwendanie, ale po parokrotnym przeczytaniu doszłam do wniosku, że ono bardzo dobrze oddaje klimat tego rozanielenia Podoba mi się takie spojrzenie. Emocje które wplotłaś w ten wiersz są podane niezwykle delikatnie, a to duża umiejętność. Przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam.