Wiersz na trudny temat, osobiście "znam" wirtualnie dwie osoby, które mają do czynienia z tą chorobę, jedna z nich miewa jakieś dziwne jazdy, ale jest niezwykle inteligentna i ma duży zasób wiedzy, druga pisze w sposób niezwykle zawiły i trudno czasem się z nią porozumieć.

Poza netem nie znam takich osób, ale z tego co wiem, to są osoby bardzo wrażliwe,
a i często nawet wręcz genialne, kiedy myślę o tej chorobie to przypomina mi się świetny film
pt. Piękny umysł z R.Crowe, w którym to filmie główny bohater nie potrafił sobie poradzić ze sobą,
a miał genialny matematyczny umysł.

Z pewnością wiersz, o czymś, a nie tzw. pitu, pitu...
Najbardziej podoba mi się końcówka, podkreślenie, że warto być sobą, że każdy ma prawo do własnej niedoskonałości, ale ona nie oznacza, iż ktoś jest od nas gorszy.

Pozdrawiam serdecznie, Jarku
P.S zamiast każdy poranek gdy otwieram oczy, napisałabym - każdego poranka, gdy otwieram oczy, ale to nie mój wiersz. Poza tym chyba lepiej by się czytało, gdyby tekst nie był jednolitą zbitką, msz...

Witaj poniedziałkowo Jarku

W moim odczuciu teraz jest lepiej, bardziej czytelnie, gdy są strofki.
Pozdrawiam serdecznie

Witaj wtorkowo Duszku.
Dziękuję za odwiedziny z pozdrowieniami


d.urbanska dziękuje za komentarz i poświęcenie uwagi

Ślę gorące pozdrowienia