Teraz, kiedy wojsko jest zawodowe, ludzie dostają solidne pieniądze za służbę, a nie w dupę jak za czasów "fali", kiedy kapral Wiaderny kazał "kotom" czyścić korytarz szczoteczką do zębów.
Jedni są stworzeni do wojska, inni postawią dziki opór.
Ciekawie to opisałeś, wplatając wątki autobiograficzne.
Podoba mi się zwłaszcza ten fragment gdzie żegnasz się z cywilem.
Tak to wyglądało, pozostawiona dziewczyna, która do jednych przyjeżdżała na widzenia, a były też i takie które znajdowały sobie gacha i olewały żołnierza.
Odwiedziłem w jednostce kilku przyjaciół, sam nigdy nie będąc w wojsku.
Ominęło mnie to.
Jak zwykle dałeś pokaz dobrej poezji, Jarku

Pozostał Ci przede wszystkim honor Żołnierza.