Ajw
Grecja, jak nic Grecja(info dla Valerii)
A u nas wiosna znów się waha, kokietuje krokusami, by zaraz ochłodzić nocą. Ale od jutra już obiecała, że się poprawi i mogę szukać źródeł, w nowej studni. Trzymam ją za słowo!
Ajw - ujrzałem w Twoim wierszu obraz Santorini, a dokładnie pewnej pocztówki, którą ktoś chciał rozgrzać, moją przemarzniętą duszę. I tak, jak pocztówka, ten wiersz wyrywa z zimowego pół letargu - pół śmierci ale tylko w połowie, bo przecież to tylko zaproszenie, do podróży, tego miejsca, bieli i błękitów, innego słońca - od horyzontu, po horyzont i... tańca z pewnym Grekiem, może Zorbą?
Tak, "plamy słońca i cienia" - wspomnienia w naszej głowie, to czasem tylko plamy, najważniejsze, by zbudować z nich najpiękniejszy obraz impresjonisty, którym przecież jesteśmy.
Pozdrawiam serdecznie - Zbyś