Któregoś dnia w końcu dotrę do Bremy -
to będzie złote popołudnie i gdy przybędę
osioł z lubością zagra mi na lirze a pies
wesoło pomacha ogonem. Kogut zapieje
jeszcze przed zmierzchem i zejdą się
te wszystkie nasze drogi mleczne,
cztery koty świata.
I nie będzie się już tak rzucać w oczy
że miejsce na ławeczce obok mnie wciąż puste.
Być może któregoś dnia zapomnę nawet,
że to o tobie mówi bajka.
Cytat pochodzi z Horacego
Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
Vanillivi · dnia 17.04.2009 22:57 · Czytań: 2141 · Średnia ocena: 5 · Komentarzy: 11
Inne artykuły tego autora: