Pomimo silnych podejrzeń ze strony owego policjanta, głównego inspektora Donalda Swansona, który miał prawdopodobnie najlepsze rozeznanie w prowadzonym śledztwie, ludzie zajmujący się sprawą Kuby Rozpruwacza mają wątpliwości, czy był nim Kośmiński.

Szczegóły dotyczące osoby polskiego imigranta, przybyłego do Wielkiej Brytanii około 1882 roku stanowią część rozległej wiedzy zgromadzonej przy okazji poszukiwań tożsamości seryjnego zabójcy.

Kuba Rozpruwacz napawał przerażeniem mieszkańców dzielnicy Whitechapel we wschodnim Londynie w 1888 roku, kiedy zamordowanych zostało co najmniej pięć prostytutek. Zabójca okrutnie okaleczył ich ciała.

Spory na temat tożsamości człowieka odpowiedzialnego za te zbrodnie rozgorzały na nowo przed paroma dniami przy okazji wznowienia działalności przez policyjne muzeum kryminalistyki, niedostępne dla szerokiej publiczności.

Jednym z nowych eksponatów jest książka „Jaśniejsza strona mego zawodowego życia”, wspomnienia dr. Roberta Andersona, komisarza Scotland Yardu w okresie prowadzenia śledztwa w sprawie Kuby Rozpruwacza. Książkę ofiarowała rodzina inspektora Swansona. Policjant wskazuje na Kośmińskiego w odręcznych notatkach zapisanych na marginesach, u dołu strony i na wolnych kartach książki. Notatki Swansona, znane od lat 80. XX wieku stanowią jedne z najwyraźniejszych wskazówek co do tożsamości Rozpruwacza.

Kośmiński znalazł się w kręgu zainteresowań policji, gdy zaczął grozić nożem swojej siostrze. Szybko uznano go za podejrzanego w śledztwie dotyczącym Kuby Rozpruwacza, ale z powodu choroby psychicznej nie można go było formalnie przesłuchać. Został zabrany do policyjnego sanatorium w Brighton, gdzie przeprowadzono eksperyment z okazaniem incognito różnych osób jedynemu prawdopodobnemu świadkowi zbrodni Kuby Rozpruwacza, niejakiemu Israelowi Schwartzowi. Rozpoznał on wówczas Kośmińskiego. Podejrzany trafił w końcu do przytułku w Stepney we wschodnim Londynie, a następnie do zakładu dla obłąkanych w Colney Hatch. Zmarł w 1919 roku.

A oto notatki Swansona: „Po rozpoznaniu podejrzanego w domu nad morzem, gdzie został przez nas nie bez trudu wysłany w celu poddania procedurze identyfikacji, zorientował się on, że został rozpoznany. Po powrocie podejrzanego do domu jego brata w Whitechapel był on dniem i nocą obserwowany przez policję. W bardzo krótkim czasie podejrzany, z rękami związanymi z tyłu, został wysłany do przytułku Stepney, a następnie do Colney Hatch, gdzie rychło zmarł – podejrzanym był Kośmiński – DSS”.

Swanson dodał: „Po tym rozpoznaniu, o którym podejrzany się dowiedział, w Londynie nie zdarzyło się już ani jedno morderstwo tego rodzaju”.

Ponieważ nie istnieją dziś żadne rzetelne dowody z tej sprawy, nie można w sposób nie podlegający dyskusji ustalić tożsamości Kuby Rozpruwacza. Niektórzy znawcy tematu wątpią w winę Kośmińskiego. Twierdzą, że jego choroba psychiczna przybrała formę omamów słuchowych, paranoidalnego lęku przed jedzeniem podawanym przez innych ludzi oraz odmowy mycia się i kąpania. W przytułku zachowywał się podobno nieszkodliwie, a włączenie go do grona podejrzanych było raczej rezultatem antysemityzmu.

Badacz historii, Keith Skinner, który wiele pisał o sprawie Rozpruwacza, powiedział, że „zapiski Swansona nasuwają tyleż samo odpowiedzi, co i pytań”.

Sześciu głównych podejrzanych:

• Seweryn Kłosowski

Urodzony w Polsce, gdzie zaczął uczyć się zawodu chirurga, wyjechał do Londynu w 1887 roku, zmienił nazwisko na George Chapman i pracował jako pomocnik cyrulika w Whitechapel. Pierwsze morderstwo wydarzyło się wkrótce po jego przybyciu do miasta, a cała seria zakończyła się, gdy wyjechał do Ameryki, gdzie niebawem doszło do podobnego morderstwa prostytutki. W 1903 roku został powieszony za otrucie trzech kobiet.

• Książę Albert

Wnuk królowej Wiktorii znalazł się w kręgu podejrzanych w 1962 roku po opublikowaniu książki Phillippe Juliena „Edward VII”. Hipotezę tę podważa jednak fakt, że nie miał on wiedzy medycznej i w 1888 roku mieszkał w Szkocji.

• Walter Richard Sickert

Amerykańska pisarka Patricia Cornwell podjęła współpracę z ekspertami medycyny sądowej, przygotowując swoją książkę „Portret zabójcy, Kuba Rozpruwacz: Sprawa zamknięta”, w której o zbrodnie oskarżony został malarz impresjonista pobierający nauki u Whistlera.

• Michael Ostrog

Ten oszust z Rosji został uznany za podejrzanego w 1889 roku, rok po serii zabójstw. W tamtym czasie przebywał jednak podobno w więzieniu we Francji.

• John Pizer

Bukmacher z Whitechapel, znany z napaści na prostytutki. O dokonanie zbrodni Kuby Rozpruwacza podejrzewało go wielu okolicznych mieszkańców. W chwili popełnienia jednej z nich miał jednak żelazne alibi, co oczyściło go z podejrzeń.

• Montague John Druitt

Wiktor Orzel · 21:42 20.07.2006 · 11 ·