Dla mnie "Dom zły" to najlepszy polski film 2009 roku. Roku, który zresztą był najlepszym w polskim kinie od lat.
Można, go porównywać do "Fargo", ale pierwsze takie skojarzenia nasuwają się na myśl raczej przez śnieg występujący w obu filmach. Niemniej ich tematyka jest bardzo podobna. Recenzenci przywoływali też Quentina Tarantino, ale nie wiem czemu.

W recenzji podobało mi się przedstawienie i skomplementowanie wielu aspektów filmu. Można by nawet skupić się na tym, aby rozwinąć recenzję pod tym kątem. Doceniam też pasję w pisaniu tej recenzji. tym bardziej, że i mi ten film bardzo się podoba. Natomiast nigdy nie byłem fanem gatunkowania, czy to filmów, czy też dzieł literackich, ale jak już takie rozróżnienie występuje to dodałbym, że "Dom zły" to też dramat.(zarówno psychologiczny, jak i obyczajowy)

"Głos pana" to bez wątpienia książka nie dla każdego. Trudno tu mówić o fabule, a treść(bo przecież nie akcja) posuwa się do przodu strasznie ślamazarnie. Chodź sam czytałem ją ledwie jeden dzień, ale wtedy byłem w podróży i nie miałem nic innego do roboty.(biorąc pod uwagę grubość książki to słaby wynik) Jednak mimo tych niedogodności jest to ciekawa książka i każdy miłośnik fantastyki naukowej znajdzie w niej coś dla siebie. Ale nie jest to idealna pozycja, do rozpoczęcia przygody z Lemem.
Dobra recenzja, zwłaszcza jak czyta ją ktoś, kto już zapoznał się z książką, jak ja. Chodź może należałoby bardziej przestrzec laików przed tym na jakie szaleństwo się decydują.

Gdy tylko zobaczyłem faul de Jonga od razu przyszło mi do głowy: "czerwona". Ale też jakoś nie zdziwiłem się tym, że kara była tak łagodna. Sędziowie coraz częściej boją się presji kibiców i spada ich skłonność do podejmowania tak śmiałych decyzji, a przecież wyrzucenie De Jonga w finale mistrzostw świata, byłaby idealnym przykładem, że brutale ukarani zostaną z całą srogością. oczywiście nie zmieniłoby to wszystkich piłkarzy w aniołków, ale kilka takich sytuacji i sytuacja by się powoli unormowała.

A dziś nikogo już nie dziwi, że kadry najlepszych zespołów mają stale przynajmniej po 3-4 zawodników kontuzjowanych i systematycznie występujące problemy z doborem składu. Słabsze drużyny często nie znajdują innego sposobu na rywali niż brutalny faul. Co gorsza dotyczy to nie tylko największych gwiazd, ale też ważnych i wyróżniających się zawodników innych drużyn. np. Jelenia w Auxerre. Kary za faule, takie jak wymienione w twoim felietonie powinny być zdecydowanie wyższe. Do półrocznej dyskwalifikacji dorzuciłbym też zwrot kosztów leczenia. Do niektórych przemówiłoby to bardziej niż zawieszenie.

Ale też z drugiej strony nie odpuszczajmy symulantom i nurkom. W tym wypadku nie dlatego, żeby chronić zdrowie zawodników, a ducha sportu. ileż to razy taki symulant bezkarnie wypaczył wynik spotkania?

A co do faulu na Bieleckim to był nieszczęśliwy wypadek, ze straszliwym skutkiem. raczej nie pasuje tu do celowych faulów łamiących ścięgna i kości. Paradoksalnie Bielecki wrócił do zdrowia szybciej, niż Wasilewski, czy Eduardo.

Za sportami taki jak boks, czy MMA nie przepadam. Jakoś nie rajcuje mnie widok facetów okładających się pięściami po twarzy( tudzież innymi częściami ciała). Nie lubie też wrestlingu, który jest brutalniejszy, ale walki są wyreżyserowane, że w oczy kłuje. A są to bardzo popularne sporty. Żużel też jest popularniejszy, bo od czasu do czasu zdarzają się tam efektowne kraksy.

Niestety wraz z brutalizacją życia, sport też staje się brutalniejszy. Nie zdziwiłbym się, jak za 50 lat wzorem Majów przegraną drużynę mordowałoby się na boisku.

Raczej nie dodam tu nic oryginalnego. Tekst trzeba trochę "przedłużyć". Ale potencjał jest. Bez oceny.

Bardzo ciekawa i intrygująca futurystka. Wyeliminowanie wypowiedzi Seweryna zostawiło spore pole do popisu dla wyobraźni czytelnika, który poznaje go jedynie z kontekstu kwestii Justyny. Przy czym jest to zabawne i wciągające.

Pająki to nie owady.

Bardzo ciekawy i oryginalny pomysł. Gdyby jeszcze doszlifować warsztat byłoby bardzo dobrze.

Jakoś nie pasuje mi to do dialogu żołnierzy.



Skoro i tak, i tak zabijali to po co się męczyli na handlowanie, skoro na końcu i tak na to samo wychodziło.

Złe może i nie jest, ale nie powiem żeby mi się podobało. Jak dla mnie przede wszystkim brak jakiejś konkretniejszej fabuły.

No, złote myśli są, ale też i spory potencjał, który można nawet i jeszcze lepiej wykorzystać. Ogólnie to ciekawe opowiadanie, bardzo przyjemne dla czytelnika. Bardzo lubię takie peany na cześć literatury.

Tylko, że tych oskarżeń Dicka nikt nie brał na poważnie. Pewną swoją cegiełkę pod światowy sukces Lema na pewno to podłożyło, ale nie jest to też ta najistotniejsza cegiełka. Zresztą to dlatego, że Lem był genialnym pisarzem Dick wysnuł swoje oskarżenia, czyli są one tak jakby wynikową talentu Lema.

Ciekawy, rzeczowy i przede wszystkim szczery tekst.
Oczywiście fajnie byłoby mieć rynek w którym kipiałoby od fantastycznych nowości z których moglibyśmy być dumni nawet poza granicami naszego kraju, ale to na razie strefa marzeń. Jeszcze wiele musi się zmienić, aby doszło do takiej sytuacji. Wszystko pokaże czas, ale jak nikt nic z tym nie zrobi to za n lat będzie tak samo. Dlatego tez uważam, ze najlepiej samemu złapać za pióro(klawiaturę) i skrobać(walić/klikać)



A tu się nie zgodzę. Lem przedarł się, bo był wielkim pisarzem i tworzył wspaniałe rzeczy. To właśnie dzięki niemu(i Tolkienowi) zafascynowałem się fantasy.

Całkiem trafne obserwacje, choć trochę za bardzo pretensjonalny ton wypowiedzi, który nie ułatwia przyznania ci racji. Niektórych może wręcz zrazić.

Zła literatura też pełni swą rolę. Bez zaznajomienia się z nią nie sposób określić co jest dziełem naprawdę wybitnym i ponadczasowym. Ale jej nadmiar zdecydowanie szkodzi. A to, że zła literatura przeważa to wina nie tylko wydawców, ale też i rynku, czyli czytelników. Wydawcy nie są idiotami, a i zarobić chcą. Doskonale znają rynek i wiedzą co się na nim sprzeda. I tak powstaje samonapędzające się błędne koło, które już bardzo trudno zatrzymać.
Potrzeba więcej odwagi wśród wydawców(i zapału do promowania nowych talentów), a wśród czytelników lepszego wyczucia i otwarcia się na szerszy krąg sztuki. Ładnie brzmi, ale jak to wcielić w życie?

Bardzo się cieszę, że mój tekst was zainteresował i podobał przynajmniej pod względem treści. Nie ukrywam,, że na tym bardzo mi zależało.
Z inspiracją "Twin Peaks" wiąże się taka historia, że na początku nie zdawałem sobie z tego sprawy. Dopiero w trakcie pisania nagle uświadomiłem sobie, że sporo czerpię z dzieła Lyncha. Chyba jeszcze taka "podświadoma inspiracja" mi się nie zdarzyła.

Mam nadzieję, że uda mi się poprawić wytknięte tu błędy. Część z nich przegapiłem, ale przynajmniej połowy pewnie i tak bym nie zauważył. No i w przyszłości będę wymyślał bardziej przystępne nazwiska.



A konkretniej?

Przezabawny tekst. Naprawdę nieźle się uśmiałem. Tym zabawniejsze, że jest tu sporo prawdy. Zwłaszcza w pierwszym akapicie. Ciekawie by było wspomnieć jeszcze coś o sprawowaniu najwyższych urzędów(prezydent, premier) i wykorzystaniu wojska w uświadamianiu ludności własnej racji.

Jak dla mnie też nie do końca zrozumiałe i mylące. Warsztatowo całkiem trafnie.

Ani mnie nie rozbawiło, ani nie postraszyło. No i strasznie krótkie.