Cieszę się, że się podobało. Błędy postaram się poprawić w najbliższym czasie.

powinno być im obydwojgu

Bardzo ciekawe opowiadanie, ma swój klimat, można powiedzieć "mglisty". Nie pasowało mi do niego tylko to nagłe: "Miałam wypadek" i "nie zyję". Trochę wytrąciło mnie, wydawało mi się zbyt nagle i ostro podane jak na taki nastrój. Ale całość przypadła mi do gustu, ma w sobie coś fajnego.


Ten pomysł bardzo mi się spodobał. Mianowicie, ja odebrałam to tak, że po śmierci nasze odbieranie świata, uczucia - zmieniają się. I nie chodzi tylko o tracenie wspomnień i zamazywania się świata, ale też o zmianę mentalności, bo przeciez za życia bohaterka nigdy nie pomyślałaby pewnie o zrobieniu krzywdy rodzicom. Teraz chce żeby byli razem z nią, za wszelka cenę.

Nie dałam rady przeczytać całości. To długi tekst w którym nic się nie dzieje, nie czułam emocji i uczuć bohaterki. Wydaje mi się, ża każdy akapit jest taki sam, to wprowadza monotonie i odbiera chęć czytania - przynajmniej mi.
Przeczytaj tekst jeszcze raz bo w wielu miejscach brakuje ogonków.
Witam na portalu i pozdrawiam

Genialne to - uśmiałam się. Tak, homeopatyki i suplementy diety dobre na wszystko Świetnie opisane, wciągnęło mnie tak, że na koniec pomyślałam: to już? Coś na poprawienie humoru z rana - dzięki

Trochę to za krótkie, temat można by bardziej rozwinąć, opisać dokładniej sytucje, uczucia żony, podejrzenia męża itp. Może spróbuj coś jeszcze z tego wyciągnąć? Napewno się da

Sięgnęłam po ten tekst po przeczytaniu Twojego "Czerwonego kapturka" i jestem bardzo mile zaskoczona Podobało mi się. Były jakieś powtórki, momentami mi się dłużyło, ale ogólne wrażenie jest pozytywne.

Jak dla mnie to nie ma tu nic śmiesznego, nie zaśmiałam się nawet przez chwilę. Jakoś to nie wyszło. Oprócz wrzuconych, jak dla mnie na siłe i całkiem niepotrzebnie, wyrażeń z współczesnego podwórka, nie ma tu nic. Nie ma nowej koncepcji, pomysłu na tę bajkę, która by zaskoczyła lub była zabawna.
Pisanie rzeczy typu:

nie powoduje, że tekst jest zabawny i tu akurat nie ma żadnego celu. Jak dla mnie.

Mimo niedociągnięć ten tekst podoba mi się najbardziej ze wszystkich Twoich dotychczasowych. Jak dla mnie też zachowanie bohaterki jest na wyrost w stosunku do zaistniałej sytuacji. Trochę zaszalałaś z tym samobójstwem
Zmieniłaś końcówkę?

Mnie do dalszego czytania zachęcił ten fragment:



Nie wiem czemu, ale strasznie mnie to rozbawiło. Przyjemnie się czytało. Dobry początek dnia

Opisałaś dzień z życia dziewczyny - i co z tego wynika? Opisujesz szczegóły i wydarzenia, które do nieczego moim zdaniem nie prowadzą. I czy do brata mówi się "kochanie"? Chociaż może to zależy od regionu/wychowania, więc ok, ale nie wiem co znaczy pierwsze słowo:

a tu chyba coś zjadłaś:

Przeczytałam, ale bez rewelacji jakoś.
Miłego zimnego i zaśnieżonego dnia

Podoba mi się jak piszesz, ale już nie za bardzo to, o czym piszesz, tzn. w tym konkretnym przypadku. Temat niezbyt porywający i nic za bardzo z tego nie wynika, ale chętnie przeczytam coś Twojego jeszcze, o czymś innym

Wciągnęło mnie, choć na początku przerażała mnie objętość tekstu. Kiedy doszłam do końca, pomyślałam, to już? Świetny pomysł, abłędy to nie wiem czy są, bo byłam zajęta treścią, a nie błędami No i nareszcie jakiś fajny tekst na PP się pojawił, bo ostatnio to różnie z tym bywało

Wciagnęło mnie, jak pozostałych. Nie wiem czy to prawidłowa reakcja, ale po przeczytaniu ostatniego zdania zachciało mi śmiać (co było jak najbardziej pozytywne). Świetny pomysł z tym upiorem, który budzi się w trumnie za kare.

"Jednak niezłomna Max uwolniła swoje Stado. Jednak ich sielanka nigdy nie trwa długo…"
jedno "jednak" zastąp czymś innym
Nie czytałam ksiązki i to chyba nie moje klimaty, ale bardzo mi się spodobał sposób w jaki wszystko opisałeś. Juz początek recenzji wydał mi się pomysłowy, inny. Zmusił mnie do dalszego czytania. Może za duzo zdradziłeś, ktos kto będzie chciał przeczytać juz wie o tym biologicznym ojcu na przykład i że najwiekszy wróg to jej brat. Choć tak naprawde nie znam ksiązki i może po tych wskazówkach nie da się odgadnąć konkretnych postaci, których dotyczą.

Mnie też porusza to jak kobiety są traktowane w państwach muzułmańskich, ale nie podoba mi się to jak przedstawiłas ten problem. Napisałaś suche podsumowanie faktów, a ja znacznie bardziej lubie przedstawienie kokretnej historii gdzie mozna się wczuc, współczuć, poczuc wszystko i wtopić sie w tamtą rzeczywisctość. Tu tego nie było, ale to tylko moje osobiste odczucie, taka miałas koncepcję. Doceniam sięgnięcie do wielu źródeł, choć ja chyba za duzo nie zapamiętam z tego tekstu, wlaśnie przez brak emocji. Znacznie bardziej oddziałuje na mnie "Persepolis" czy "Tysiąc wspaniałych słońc".