Datowane na 2005. Od tego czasu zdążyłem już kilka razy umrzeć i zmartwychwstać
Ten tekst nie jest doskonały i jestem tego świadomy, ale lubię go
U nas jes poranek wtrakciedeszczowy

He he; krótkie, a nawet dość treściwe; też mógłbym dopisać się do listy myśliących, że to o nich - przynajmniej częściowo, ale nie, to nie o mnie jednak... "Chlubi się swoją niepokornością, myląc indywidualizm ze zwykłą ignorancją i nieuprzejmością." JA nic nei mylę

Generalnie in plus. Może nie położyło mnie na łopatki, ale nie jest źle napisane i trochę rusza, a to już coś.

Kurczę, już zapomniałem, że takie coś popełniłem... to pewnie znaczy, że nie było dla mnie zbyt cenne ale skoro jest, to jest
Do sztampy sie nie odniosę, bo musiałbym to najpierw przeczytać Napisałaś, że końcóka fajna, więc ją tylko sobie odświeżyłem; za grosz nie rozjaśniło to mroków mojej niepamięci w zakresie reszty tekstu, ale Hiszpańska Inkwizycja... tak, to jest dobre skojarzenie
Fajnie czasem być zaskoczonym, że coś sie zrobiło
Pozdrawiam serdelecznie (to tak w kwestii giętkości języka )

I Ryśku też, i Ryśku też, przyjacielem Wasinki jest!
I Ryśku też, i Ryśku też, przyjacielem Wasinki jest!

Ło rety, ale się Was zebrało To może po kolei:
Wasinka 3, tłumaczą się tylko winni (i tłumoki, ale o to Cię nie podejrzewam )
Ekonomisto, co do zakończenia, to jakby dwie kwestie: raz, że ta rozmowa miała być mniej więcej taka, leniwa i o niczym, i nudna, a dwa, że to już chyba pewna tradycja, że w po moich tekstach spora część czytelników dzieli się na tych, co im się najbardziej podobało zakończenie i na tych, co im się najbardziej nie podobało
Sceptymucho, co do Frediego (jak i innych), to trochę masz rację, ale ludzi aż tak wybitnych jak Ryśku, to nie ma, więc musiałem sięgnąć do niższej półki
Sagit, (ale masz fajny avatar ), co do tegoż fragmentu, to strasznie miałem ochotę go dzieś upchnąć, ale żadne miejsce mi nie pasowało; skończyło się tak jak widać i cieszę się, że się spodobało.
Julando, Twoja przenikliwość powinna chyba mnie niepokoić
Zajacanka (oraz Sagit i Ekonomista i wogóle wszyscy), Ryśku, to po prostu hero i już I wcale nie trzeba oglądać Klanu, wystarczy wiedzieć, że coś się dzieje. I jeszcze mała autopromocja. Ryśku 2006 w innej, ale nie mniej heroicznej odsłonie
http://www.portal-pisarski.pl/readarticle.php?article_id=1675

Wasinko, to nie tak, to towarzystwo zaszczyt kopnął

Jan'e, Hanka, to mu może ewentualnie buty czyścić...

Kaero, co do "my hero" to byłem na tyle nieskromny, że odniosłem się do własnego tekstu, gdzie już sie Ryśku pojawił

Wasinka 2, oj tam, oglądać wcale nie trzeba, grunt, żeby wiedzieć, że coś się dzieje...

Sceptymucho, (o matko, ależ już się zmachałem... ) co do LCF, to skojarzenie jest oczywiście słuszne i coś na rzeczy tez jest, acz może niekoniecznie w tym opowiadaniu to widać (wszystkie tak podpisuję); pozwól, że więcej nie wyjaśnię... a no może tylko dodam, ze nie jestem żadnym Nergalem Co zaś się tyczy Ryśku (nieodmienne), to choć ja seriali szczerze nie trawię i unikam jak ognia, to sam fakt świadomości, że taki hero istnieje strasznie mnie cieszy, bo przecież bohaterowie zawsze są w cenie Czymże byłby świat bez nich?

Hmmm... Mam mieszane uczucia. Z jednej strony napisane jest nieźle i "czysto", jest też jakaś myśl przewodnia i względnie niewielkie dawka ignorancji, z drugiej jakoś zupełnie mnie ten tekst nie porwał, nie wywołał szału uczuć, chwilami brzmiał tendencyjnie i naiwnie.
To rozwiązanie z niemieckim snajperem całkiem nieźle wyszło, choć sama koncepcja dość oklepana. Przyznam, że i ja w części niemieckiej spodziewałem się relacji z drugiej strony, ale nie wydaje mi się, że to, iż było inaczej miało być czymś złym.

Przy odrobinie wyobraźni moherek też może stać się zwiewny
Tak szczerze mówiąc, to nie jestem fanem tego tekstu, ale ludziom się podoba,a to zawsze jest miłe

Kurcze, jak ja siedzę w takiej dziurze, to czuję się tak, jak pl; jak kto inny w niej siedzi, to mi się uruchamia złość, że słabość itd... Chyba nie tak powinno być.
Ale to tak, na marginesie i bez związku. Bardzo to ciekawie, dobrze napisane, a i stany duszy oddane zaskakująco wiernie (a przynajmniej tak wyglądają, bo przecież duszy Twej nie widzę...).
No i cóż, ja też bym nikomu nie powiedział...

Początek do bani - przynajmniej według mnie. Wywalone wszystko od razu, kawę na ławę, zapowiada mało oryginalne smęcenie. Potem jest lepiej, choć chwilami tendencyjnie, a koniec zupełnie mi się spodobał, ze szczególnym uwzględnieniem zdania o śnie. Napisane całkiem nieźle, co buduje ładny klimat. Zasadniczo więcej na plus

Och, och, przecież Buka upiła się sama! No, w najleposzym wypadku pomogła jej Hell'ena (jednak z apostrofem). No i cóż, opowiadanie jest jednak jedno i jednym pozostanie. I księżyc niechaj świec, hej!!!

p.s. a na naukę, to już pewnie jestem za stary i za głupi

Że druga część jest inna, to poniekąd colowo. Biust wyeksponowałem , a reszty nie
Generalnie zamieszczenie tego tekstu ma w sobie pewną dawkę perwersji, ale to już takie tam... artystyczne

Niechlujnie napisane, ale pzyznam, że jest w tym coś, co ciągnie. Pozorny chaos ma swój sens, atmosfera też ok. Jakby to dopieścić, to wyszłoby zupełnie przyzwoicie.

Ech, gdzie ten księżyc?... Chyba diabeł ogonem przykrył...

Kiepsko mi się to czytało, za co największą winę ponosi interpunkcja. Miejscami bolą też kwestie stylistyczno gramatyczne. Oczywiście, to nie stanowi o wartości tekstu, ale i potrafi skutecznie zniesmaczyć, więc sugerowałbym jednak nieco większą dbałość o wykończenie.
Odnośnie samego tematu, to właściwie ciężko się odnieść. Ten fragment daje tylko mgliste wyobrażenie, co może być dalej i owszem, nieco intryguje, ale nic więcej na tą chwilę nie mogę powiedzieć.