banał goni banał

Jeżeli to jest artykuł o licytacji parowozowni, to za dużo tutaj informacji historycznych i błędnie zamieszczone są one na początku tekstu - powinny zamykać artykuł. Za mało informacji o samej licytacji. Kto startuje w przetargu, jakie ma plany i które z tych planów służą mieszkańcom. Jeżeli jednak ma to być artykuł o historii obiektu, to za dużo jest o licytacji. Mimo wszystko powinieneś zacząć od informacji o sprzedaży, co na tym traci miasto, kto jest zainteresowany zakupem, a potem krótko opisać historię. Nie twierdzę, że jest kiepsko, wprost przeciwnie. Widać, że się solidnie przyłożyłeś do tematu. Jednak nie jest to tekst gazetowy. Czytelnik musi w pierwszych dwóch zdaniach być tak zainteresowany, że już do końca nie oderwie wzroku. Tak więc całą intrygę dajemy na początku, a potem zmierzamy do odpowiedzi na pytania. Fajnie że opisujesz swoje lokalne sprawy i pokazujesz tzw małą ojczyznę.

Bardzo dobry pomysł, chociaż jakby skądś znany... może podobny film oglądałem? Podoba mi się, ale, bo zawsze ma jakieś ale, nie oprę się delikatnej krytyce.
Trzeba troszkę popracować nad rytmem, czyli na łączeniu zdań krótkich z długimi. Jeżeli piszesz kilka krótkich zdań obok siebie, to robi się dynamika, a ta nie zawsze pasuje do treści. Proponuję dwa długie, jedno krótkie. Troszkę występuje w tekście niezgrabności gramatycznych. Niby jest poprawie, a jednak w uchu nie brzmi - to kwestia pewnej wrażliwości. Ktoś zwrócił Ci uwagę na zbyt częste "był", ja zwrócę na zbyt częste "on" "jego" itp - lepiej po imieniu.

O wiele lepiej wygląda gdy dasz akapit po wypowiedzi, a nie pauzę, czyli:
- Proszę poczekać.
Stefan wsunął telefon do kieszeni tak, aby nie rozłączyć połączenia i sięgnął po laptop. Wisiał on teraz w przestrzeni, po tym jak spadł ze stolika, który zniknął wraz z otoczeniem. Oparł go na przedramieniu i druga dłonią zaczął stukać w klawisze.

Fajnie się czytało!

Jeżeli ktoś rzęzi na głos, to pewnie inny ktoś rzęzi bezgłośnie - to jest cała puenta mojego komentarza. Naiwność, stereotypy, kalka.

Julcia. Bardzo fajnie prowadzisz czytelnika przez tę historyjkę. Dobra narracja i lekko wciąga. Natomiast całkowicie rozłażą się szwy w zakończeniu. Spodziewałem się czegoś ciekawszego, bo duchy itd. A tu talerzyk zwrócony i nawet wymyty. Nie bardzo rozumiem też co ma wspólnego z opowiadaniem Lwów - spodziewałem się jakiejś intrygi związanej z tym miastem. Moim zdaniem takie opowiadania muszą mieć wyraźny i mocny suspens. Mimo wszystko nie żałuję, że przeczytałem.

Mnie się podoba. Owsianko, moim zdaniem, ośmiesza popkulturę, która ze sztuka nie ma nic wspólnego, a jest jedynie uciechą dla mas. Artysta nie jest księdzem, terapeutą, doradcą, nie daje recept na życie. Myślę, że przesłanie Owsianki dotyczy wszystkiego, łącznie z pryszczatymi literatami - vide kariera "Domu nad rozlewiskiem", urągająca literaturze.

widzę, że zapominasz po co uczestniczysz w PP. Oddając tekst na forum dajesz prawo każdemu to czytać i komentować. Jeżeli chcesz otrzymywać same pochwały, to załóż sobie swój portal i dopuszczaj tam tylko tych chwalących. Odnoszenie się do mojego komentarza w sposób obraźliwy świadczy tylko o Tobie. Jesteśmy na forum dyskusyjnym i traktujemy to warsztatowo. Trochę pokory, chyba że już czujesz się tak wielkim pisarzem, ze nie przyjmujesz krytyki. Nie mam czasu i ochoty na tłumaczenie się ze swoich komentarzy, więc niech tak pozostanie.

No, kolego, Bochnia to nie byle jaka stacyjka. Solidny tekścior, taki jakie lubię. Jest długi - to świadczy, że autor nie z tych co na łatwiznę idą i nie produkuje tzw miniaturek, czyli minirozumek. Dobrze napisany i nawet starannie. Owszem, znajdą jakieś potknięcia i lekkie błędy, ale to bez znaczenia. Jestem za wyróżnieniem tekstu i daję odpowiednią ocenę. Tak trzymaj i nie daj się wciągać w internetowe zasady pisania, bo wszystko stracisz.

ble ble ble, kilka śmiesznych zbitek, a obok szara nuda. Rozumiem, że to początek czegoś większego, ale jednak, nie wciąga, nie interesuje i zapowiada męki czytelnicze.

nic z tego nie wiem, mieszasz czasy, a ten uniform rozumu jest git

Bardzo dobry tekst.
Kuroń siedział w Sztumie w 1976 roku. Kierownikiem izby chorych był wtedy późniejszy poseł na sejm I kadencji. Spotykali się z Kuroniem w sejmie. Na jakimś posiedzeniu Kuroń z mównicy sejmowej oskarżył tego posła, a to że gdy Kuronia tam przywieźli, to ten Surdej, albo Sidor - nie pamiętam - dawał kalifaktorowi paczkę papierosów żeby Kuronia zgwałcił. Wtedy zwątpiłem w szlachetność Kuronia, bo było to zwykłe kłamstwo. Ale to już historia.

ale ja wolę kaszankę! Kaszana nie musi być zła

ale kaszana!

dziękuję pięknie

Dzięki

Ja nie dotarłem jeszcze do Akcentu, bo w mojej wiosze żaden sklep nie prowadzi sprzedaży tego pisma. Muszę kombinować przez znajomych.