aj faktycznie zamotałem,
przez "imiona tolkienowskie" chciałem powiedzieć imiona typowe dla fantasy, mój błąd, ale wszyscy wiedzą ocb. myślę, że chrześcijaństwo czy jakakolwiek inna współczesna religia nie ma racji bytu, gdyż jak tworzysz nowy świat, nową wyspę, nowe imiona (;P) to i religia musi zaistnieć od początku (patrz: ten nieszczęsny tolkien).
Ok, jesteś facetem.
a "co w dialogach" :



wiem że ona tam jest roztargniona i w ogóle, ale piszesz o krainie ogarniętej epidemią, o strażnikach, morderstwie, więc mógłbyć bez tego "co" w tej rozmowie, a tak serio, to nie wiem dlaczego to mnie akurat razi, więc może zostać chyba. Pisząc koment zakładałem, że tak to widać, że od razu złapiesz co i jak, ostatecznie nie jest to jednak nic złego i może śmiało sobie być.
zdrówko,
Jimmy

tutaj bym sprecyzował, podając jakieś wypasy... tylko tyle zastrzeźeń, bomba tekst, filmowy wręcz, czekam na dalszy ciąg,
Jimmy

bez "taka"

choć fałszywych informacji nie podajesz, etymologiem to ty nie będziesz, ;P

Jeśli w takiej sytuacji... bo używasz "wtedy" właściwie z jakiej racji? czy każdy człowiek się w swoim życiu zamyka na trzy dni?

tutaj sam nie wiem, ale zastanawia mnie coby razem, nie wiem czy razem, czy osobno, więc pytam

usłyszeli jak narrator woła "jeść, jeść", przybiegli i dali mu kromkę,,, proszę, podaj jakieś wiarygodne tło do tej scenki.



Trafiłem do jakiegoś zapomnianego przez Boga i diabła zakładu na obrzeżach Katowic <--nie lepiej?

nie przeczytałem całości więc nie daję oceny, jeszcze wrócę,
Jimmy

hahaha, takie fantastyczne nazwy geograficzne, takie tolkienowskie imiona a ludzie chodzą...do kościoła. radziłbym przemianować na świątynię - no chyba że Coren-Sud to autentyczne miasto na naszym globie. o epidemii trądu nie słyszałem, choć ok jest to choroba zakaźna, ale może byłoby lepiej gdybyś pisała o dżumie ;P
Ta grań w zakończeniu bierze się znikąd, możę warto wcześniej wspomieć np. że świątynia mieściła się na obrzeżach wyspy czy coś...
w sumie jest jeszcze jedna wątpliwość: czy "co?" w dialogach ma dodawać naturalności? przecież to i tak fantasy...
zdrówko,
Jimmy

chaos, chaos, chaos, wiele momentów, w których przeszarżowujesz kolego, wiele sofizmatów i nieporadności kompozycyjnej - ta uwydatniona zwłaszcza w zakończeniu. rys bohatera niedorzeczny (nie pisz, że to zamierzona groteska, proszę).

leżąca ? może rozlana?

personifikacja lustra - nieciekawy zabieg, z jabłkiem się potem udaje, ale nie tu.

przepona to na moje oko brzuch ;P

a to upokorzenie to po czym widać?

może raczej, jak by wynikało z tekstu, ponownie atakuję, kontratak mógłbyś opisać w poprzednim zajściu, w trakcie bójki...

ohohohohoho, narrator właśnie przyjechał z marsa? skąd takie niedorzeczności?


oczywiście nic z tego nie rozumiem

to podróba coco ma swój własny zapach? może coś w stylu rozcięczane coco chanel załatwiłoby to, co miałeś na myśli.

wiemy, wiemy wiemy, po raz kolejny: wiemy, pozostaje pytanie, czy autor wie, czy narrator wie?

natrudziłeś się, rozpisałeś i za to należy ci się też dobre słowo, ale nie medal. pozdrawiam, Jimmy

w jednej drugiej miniatura epistolograficzna! świetne zakończenie, nie dajesz odczuć jakiejś nałożonej konwencji, luźny, naturalny wywód również plusuje, zdrówko,
Jimmy

chwilami posądzam się, nie bez kozery, o autorstwo tego tekstu. Jest tyle wspólnego między twoim narratorem a mną, że ulegam podobnej iluzji ot tak. na szczęście znalazłem też różnicę, nie ślęczę przed lustrem i to dało mi motyw do wpisania się tutaj,




ze wzg na "jego" nieatrakcyjność, a nie "swą", "swą" brzmi jakby ci, którzy nie patrzą byli nieatrakcyjni.
zdrówko,
Jimmy

no ładne, ładne, ładne... kurcze no nie wiem co Ci jeszcze napisać, troszkę stylizowane romantycznie, dużo inwersji, które jednak nie utrudniają odczytu, inspirowane biblią?
spragnionych napoić
zdrówko
Jimmy

Oczy, tylko jej oczy nie mogły pozwolić sobie na odrobinę lenistwa, ponieważ analizowały rozświetloną, dużą choinkę.
^^^
od tego zdania akapit się psuje, piszę na wyczucie.


z mahoniu, nie "nhoniu" chyba że to element fantastycznej krainy...


Zacią-gnął się znanym mu już zapachem kobiety, który pamiętał tak dobrze, jak tabliczkę mnożenia
^^
niefortunne porównanie, mogłoby być, gdybyś przy tej okazji wspomniała o dzieciach, wtedy tak, bowiem to by jakoś scementowało tabliczkę.


I?Za-skoczenie. Nowy zapach Moschino. Taaak. Zmieniła ostatnio perfumy
^^
chwilę wcześniej piszesz, że znał jej zapach doskonale i doskonale go wyczuwał, ta zmiana perfum zamąciła całą kwestią.


Instynkt jej podpowiadała - podpowiadał

fascynowały ją rozmowy z min - z nim


wypowiadania się, poruszania i takiego fajnego, nietuzinkowego spojrzenia na świat.
^^
"takiego fajnego" dlaczego chcesz sprawić wrażenie, że nie potrafisz tego dookreślić, narrator nie wszechwiedzący?


porzuciła pracę w spec służbach, a Miranda pomogła jej znaleźć inną - w redakcji jednego z kobiecych czasopism
^^
tutaj z pewnością ujawnia się charakter autorki tekstu


Zniknął z oczu smutek, aby jego miejsce mogła zająć złość
^^
w kontekście gramatycznym akapitu przesunięcie "z oczu" na 2 miejsce wygląda jak niepotrzebna inwersja.


A jednak tekst mi się niesamowicie podoba, jest w tym jakiś harry potter a może nawet coś z buhłakowa? jestem ciekawy dalszego ciągu, ale nie zabiłbym by czytać kolejny fragment porozdzierany myślnikami, pozdrawiam,
Jimmy

to nie haiku, ale na potrzeby cyklu może śmiało pod takim tytułem iść, jestem zachwycony! to jak strzepanie nadgarstków po podciąganiu się. daję świetne. zdrówko, Jimmy,

ps. napisz na priva jak się na którymś z portalów juz spotkaliśmy, ja mam zawsze ten sam nick, fajnie piszesz.

hmm, generalnie, w story no 2 mógłbyś zająknąć takie oto zdanie: Pisząc to wszystko siedzę na dworcu pkp... i wszystko by było ok. Pierwsza część zaczynała się bardzo ciekawie, a to znak, że nie doszło w niej do jakiś wielkich nadużyć, pozdrawiam,
Jimmy

hhahahahahahahahahahahahaha! ale jeszcze widać nieporadność kompozycyjną i w ogóle pisarską, gdzieniegdzie zwłaszcza:

Z pewnością stan używalności mechanicznego rumaka młodego Romea pozostawiał wiele do życzenia, wskazując na jego niski poziom materialny.


Jacek z Magdą z widoczną ulgą wracali do miasta

no, ale czytało się nieźle, hehhe, zdrówko, jimmy