1. 14 shades of grey to tytuł płyty zespołu Staind, więc mimo wszystko doradzałbym zmianę. bo dlaczego akurat 14?
2. poza tym wiersz jest doskonale nijaki - naprawdę nie wiem, co o nim powiedzieć. poza tym, że druga strofa jest trochę bez sensu - co ma to, że PL nie maił pędzla, do tego, ze malarka go nie ochlapała? przecie to malarka powinna mieć pędzel...

Przebiwszy się przez "ostatnio dodane" stanąłem przed prostym wyborem: porzygać się, albo znaleźć coś dobrego, dla przeciwwagi. wybrałem to drugie rozwiązanie - i się udało, dzięki

wspomnienia dzieciństwa w odrealnionej, albo wprost onirycznej konwencji to dosyć oklepany temat, żeby coś ciekawego tu powiedzieć, nie popaść w banał trzeba ogromnego kunsztu i ogromnej wyobraźni; mam wrażenie, że tu nie w pełni się udało. Niby wciąga w szczegóły i zawiłości tych kilku obrazków, niby czuć te smaki, ale banał czai się zaraz obok. Bo te obrazki - babcia, ogród, smaki, albo noc, opowieść, w ogóle: wspominanie dzieciństwa przed śmiercią są rozegrane ładnie, nastrojowo, ale dla mnie nie wynika z nich wiele więcej, niż oczywistości, automatyczne skojarzenia.

Ale druga część to jest kawałek doskonałe poezji, po mojemu spokojnie mogłaby istnieć samodzielnie. Piękna scena, piękne skojarzenia, emocje, jakie to budzi rekompensują wszelkie braki całości.

"I znów odleciałem"
a co paliłeś/wciągałeś? szczerze takiego odlotu zazdroszczę.

1.młodzieńcza lepkość? znaczy polucje?
2.trudno mi sobie wyobrazić bardziej częstochowski rym niż pchaniu / wykonaniu.
3.ale w ogóle pchaniu czego?
skoro wcześniej jest patos młodzieńczy, to po co na koniec wyskakuje matematyka? trochę konsekwencji...

nie jest dobrze.

będzie krótko, ale treściwie: co to kurwa jest?
na początku miałem nadzieję, że pojawi się jakaś ironia, czy coś... ale nie. Mój Boże, jeden z najgorszych tworów, jakie w życiu czytałem. Ale może to jednak żart?

Regulamin Portalu Pisarskiego:
2.3.3 Zakaz używania niecenzuralnych słów, bez tłumaczenia chwilowego zdenerwowania.
2.6.4 Komentarz powinien być tak rozbudowany, aby autor domyślił się co przeszkadzało lub podobało się komentującemu.
Oprócz Regulaminu, od użytkownika wymaga się znajomości netykiety, czyli zbioru zasad przyzwoitego zachowania w internecie.
Przyp. Red.

imo bez sensu. wiersz nazywa się przepis (kulinarny), ale wcale przepisem nie jest - bo do tytułu nawiązuje tylko pointa- ale nawiązując do tytułu nie nawiązuje do wcześniejszych wersów. albo, jeśli to taki koncept, niech będzie całkiem przepis, albo wywal pointę, zmień tytuł, i będzie przyjemny, banalny wierszyk.

Powiedzcie, że to nie jest na poważnie, powiedzcie, że to nie ejst na poważnie, powiedzcie...

ja rozumiem, że najjaśniejszy pan ma czasem ochotę wyrzygać swoje frustracje... któż nie ma? ale rzygi to rzygi, nic wiecej, a już na pewno nie poezja.

W zasadzie powiedziałbym to, co Dystrykt, tylko bardziej, ale wziął mnie ubiegł.
Ale jedno powtórzę - no do licha, czemu niby służy pisanie co drugi wers? Mój prosty umysł nijak nie ogarnia tego osobliwego zabiegu.

Pomysł, żeby podmiotem lirycznym uczynić gwałciciela jest bardzo ciekawy, ale poza pomysłem zupełnie nic tu nie ma. Nie wiem co prawda, jak taki myśli, ale naprawdę nie sądzę, żeby w ten sposób - bo to garść banałów, ani naprawdę zwierzęcych, ani porządnie chorych... Przecież strumień świadomości kogoś takiego to powinien być rynsztok, dzikość, krew, sperma i testosteron - a to jest płaskie, suche, niby stylizowane, a tak naprawdę okropnie nieporadne, i jeszcze rym się trafi... Do przemyślenia i napisania od nowa.

allleeee o cooo choodzdzii?
Nic a nic z tego nie rozumiem. Mnóstwo dziwacznych zbitek, luźnych pomysłów i odjazdów, ale jak to wszystko się do siebie ma - nie potrafię dociec. Chaos.

odaliska to nie neologizm, tylko europejska pani sprawiająca arabskiemu/tureckiemu wielmoży przyjemność.
Ozan - pojęcia nie mam. Google mówią, że miasteczko we Francji.

Nigdy nie wiem, jak oceniać takie wierszyki. Sprawne, przyjemne lekturze, ale o niczym. Miła błahostka, ale niech ma dobry.

No to nie gadaj, tylko bierz, może to lepiej wyjdzie. Bo tekst nadaje się tylko do skasowania.

Dzięki wszystkim

"Chylę czółka - przed wojownikami ( Tamerlanem i Bajazytem) i przed Koriatem."
e tam. to oni są fascynujący, mojej zasługi w tym nie ma. jeśli zgodzili się wpaść na chwilę do mojego tekstu, to raczej dlatego, że sami byli ciekawi, niż że ja skutecznie zapraszałem

"zagrałeś na moich wszystkich strunach."
W takim razie pierwszy raz udało mi się zagrać skutecznie na czymś innym niż na czyichś nerwach

Dzięki Miladora
W sumie jak na tekst tej długości liczba baboli naprawdę imponująca, sam nie wiem, gdzie miałem oczy, kiedy go czytałem - a czytałem nieraz.
Patrząc na komentarze i oceny pozostaje mi się cieszyć, że zawarta w nim myśl okazała się na tyle atrakcyjna, żeby nie zniknąć w zalewie błędów

Teatr życia... No ileż można... Przecież ten pomysł stał się wyświechtany gdzieś w okolicach Szekspira...
Zwabił mnie tytuł, myślałem, że to będzie coś intrygującego - a tu proszę, najpierw trochę czystej medycyny, potem ni z tego ni z owego teatr...