Choć gdybym chciał nie wiem jak bardzo uczynić zadość Twojej prośbie o zamieszczenie dialogów w "pamiętniku Jean Francois Champoliona" zrobić tego nie mogę, jako że formuła pamiętnika wyklucza ich istnienie. Sam pamiętnik z kolei niezbędny jest do zamieszczenia treści istotnych dla współczesności, o czym przekonasz się w kolejnych ustępach. Natomiast archaizację języka konieczna dla uwiarygodnienia zapisów mających z konieczności historycznej pochodzić z dziewiętnastego wieku, może istotnie kojarzyć się jak to nazwałeś, z powieścią z XIX wieku. Dla pocieszenia dodam że ostatni rozdział datujący się na czasy bardziej współczesne zawiera nie małą liczbę dialogów. Należy też zauważyć że przejrzystość lektury w języku stylizowanym na dziewiętnastowieczny będzie siłą rzeczy mniejsza niż w języku współczesnym. Pozdrawiam

Problem matematyczny, jeżeli nie został przedstawiony z należnymi mu szczegółami, to z tej przyczyny że stanowić ma pretekst do zawiązania fabuły (z wiadomych powodów nie mogłem przecież na pierwszych stronach zamieścić naukowego elaboratu). Tezę tę potwierdza IV ostatni rozdział, do przeczytania którego pragnąłbym zachęcić (został właśnie nadesłany), gdyż tam właśnie przenosi się punkt ciężkości całej powieść. Co zaś do cennych uwag Mileny1 (podziękowania za wnikliwsze wejrzenie w problem) to jak już niejednokrotnie zdołaliśmy się przekonać wiele źródeł informacji podaje sprzeczne ze sobą dane. Pozdrowienia.