Wasinko, serdecznie dziękuję za wszystkie uwagi i wskazówki. Tak te pod ostatnim odcinkiem, jak i te pod całym tekstem. Wszystkie uwzględnię, a sugestie przemyślę. Szczególnie cieszy mnie, że nie jesteś zawiedziona zakończeniem. Jak dotąd chyba tylko mi się ono podobało. A tu proszę, niespodzianka Witaj w klubie miłośników przesłodzonych zakończeń Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za naprawdę istotny wkład w ostateczną postać tego tekstu.

Co do zakończeń, to najlepsze są takie, gdzie jednym, zamykającym tekst zdaniem, zmieniamy sens całej historii. W tym opowiadaniu zdecydowałem się jednak na lekko hollywoodzki wariant. Idea była taka, że właśnie takie "posłodzone" zakończenie, miało być niepokorne w stosunku do rubasznej reszty tekstu. No cóż... czy wyszło zgodnie z zamierzeniem, ocenia Czytelnik

Bardzo dziękuję za przebrnięcie przez tekst i wiele cennych, konstruktywnych uwag. Miałem wiele szczęścia, że moje opowiadanie trafiło na takich Czytelników i zaskarbiło sobie choć odrobinę ich sympatii. Serdecznie pozdrawiam.

Przede wszystkim dziękuję za przebrnięcie. Jestem zszokowany, że tyle tu tego bałaganu. Tym bardziej, że ta część miała trochę czasu na poprawki. Inna sprawa, że dla "autora" ostatnio czas jest dobrem deficytowym, więc heroicznym czynem było samo wrzucenie zakończenia na pp. No nic, zastosuję się do wskazówek i postaram się poprawić co się da. Bardzo dziękuję za udział w tworzeniu tego tekstu. Opowiadanie wygląda teraz dużo lepiej niż w wersji pierwotnej, właśnie dzięki Tobie Zajacanko i kilku innym fajnym osobom z pp. Serdeczne pozdrowienia

Nieźle Mroczny sekret dobrze ułożonej rodzinki... Tak od wyjścia Joe z domu zaczęło mnie wciągać, a zakończenie czytałem już jednym tchem. Z uwag krytycznych - zastanawiam się czym uzasadnione jest, że akcja toczy się w UK. To, że bohaterami opowiadania napisanego w Polsce przez Polaka są McClatchey'owie, a nie np Kowalscy, wydaje mi się trochę sztuczne. Zwłaszcza, że niewiele jest szczegółów na temat miejsca/regionu, w którym bohaterowie mieszkają. W zasadzie na początku tylko uparcie wmuszasz Czytelnikowi informację, że na śniadanie bohaterowie jedzą jajka na bekonie. Potem historia kompletnie nie wiąże się z regionem. Czekam na cd. Pozdrawiam

Dolores i Alison to jedna osoba cierpiąca na schizofrenię? Alison jest alter ego Dolores? Tak bym rozumiał ten tekst. Muszę przyznać, że w takim kontekście błaha intryga z nastolatkami staje się dość poważnym thrillerem i jestem ZA. Niepokoi mnie, że ten sens odkryłem dopiero przy wnikliwszym skupieniu się nad tekstem. Może to kwestia słabszego dnia, czy pośpiechu podczas czytania. Warto jednak moim zdaniem dać czytelnikowi kilka wskazówek więcej - Np. niby to przypadkiem obie postaci mogłaby łączyć część garderoby?

Mam nadzieję, że mój odbiór tekstu jest zgodny z intencjami Autorki Pozdrawiam.

Oke_Mani - No to bieda. Plan kulawy, złe dialogi, scenarzysta forsę wziął, potem zaczął pić Myślę, że tekst jednak wrzucę do końca w takiej postaci, w jakiej go mam. Może jak będzie całość, to uda się, idąc za Waszymi sugestiami, trochę naprostować to, co w nim słabe. Dziękuję za szczere słowa i gorzką pigułkę prawdy.

Wasinka - Czasami asekuracja w dialogach jest aż bolesna. Byle tylko było poprawnie. No ale tak jak piszesz - jak próbuje się eksperymentować, trzeba być konsekwentnym. Link bardzo się przyda

Pozdrowienia i bardzo Wam dziękuję za wkład w konstruowanie powyższego tekstu.

Ech... Jakiś czas temu debatowałem z Miladorą na temat schematycznego pisania dialogów. Okazuje się, że sam posługuję się bezmyślnymi szablonami, i to nie zawsze słusznymi. Żeby trochę uśmierzyć ignorancję... byłem przekonany, że w początkowej fazie dialogu wykrzyknik lub znak zapytania determinują małą literę po myślniku. Nie pamiętam już, z jakimi światłymi literatami to ustalałem, w każdym razie utrwalił mi się ten aksjomat w łepetynie i trzymam się go zawzięcie. Dziękuję za uświadomienie. Zmieniam swoją interpretację pisania dialogów na właściwą...Pozdrawiam.

Wasinko - bardzo dziękuję za uwagi techniczne. Dylemat mam tylko z jedną z nich:



Z tego co pamiętam, jeśli przed myślnikiem w dialogu jest "?" lub "!" to w typowej postaci (początek wypowiedzi, bo jak wypowiedź jest bardziej poprzecinana myślnikami, to już się pewnie bardziej komplikuje) występuje mała literka. Muszę sobie jeszcze to sprawdzić, bo moja wiedza z tego zakresu, jest, delikatnie pisząc, mało świeża Resztę uwag skrzętnie wykorzystałem. Cieszę się, że nie rezygnujesz z brnięcia przez tekst. Na zachętę dodam, że coś mi mówi, że dalszy ciąg może bardziej podobać się paniom niż to, co było dotychczas

Krzysztof Suchomski - Mi też trochę żal, że lekko zbladł ten rubaszny, a i niekiedy szokujący klimacik z poprzednich części. Pewnie sporo w tym prawdy, że z bohaterami się oswoiliśmy. Z drugiej strony, tekst bieży wielkimi krokami ku końcowi i faktycznie walczę z wybrnięciem z zawiązanej intrygi. Cóż mogę powiedzieć, by nie wypaplać zbyt wiele - mam nadzieję, że spotkamy się pod ostatnią częścią, a do tego czasu jeszcze kilka razy się razem uśmiejemy. No i zakończenie nas nie zawiedzie.

Serdecznie pozdrawiam i dziękuję Wam za głos pod kolejną częścią mojej opowiastki.

Cudnie! Część bez ortografa, to część stracona
Dziękuję za wychwycenie.

No, bykoczłek to brojarz... ale o tym w kontynuacji.

Serdecznie pozdrawiam. Dziękuję za wizytę i korektę.

Ach, przynajmniej jeden dylemat z głowy Zapraszam do kontynuacji w wolnej chwili. Już jest.

Piąty kawałek czeka w kolejce Żeby tylko nie zawiódł...

Kto by pomyślał... Ciekawe co księga imion mówi o Gnojosmrodzie

Nie no, zaraz tam "chociaż początek". Po prostu jak się dostaje na dzień dobry taką dawkę warsztatu i pomysłu, to żal jak Autorzysko coś schrzani. Moim zdaniem po prostu trochę zabrakło łączności pomiędzy pierwszą a drugą połową. Kilku nitek więcej, żeby zamiast fastrygi łączącej początek z końcem powstał szew. Jak już rzekłem, czytało się bardzo przyjemnie, i miałem tu na myśli całość. Serdecznie pozdrawiam

Taaaak, od razu widać, że lubię piwo, skoro nie ważę a warzę Dziękuję za wychwycenie byka. Jeszcze raz dziękuję za wizytę i serdecznie, długoweekendowo, pozdrawiam.

No nie... to już cały tytuł muszę zmienić. Już ktoś mi zwrócił uwagę na niemotę, a teraz jeszcze Czesław. Prawda jednak jest taka, że masz sporo racji. No bo tak - Baka, Cyryl, Mastucha, Jarmucha, Gnojosmród i .... Czesław Słabo pasuje chłopisko do towarzystwa. Dziękuję za wychwycenie błędu rzeczowego.