Kurcze, jakie to optymistyczne... Przynajmniej tak mi się skojarzyło... Podoba się, generalnie. Dobre, fajne, sympatyczne opowiadanie. Nie zauważyłem żadnych błędów, może jedynie poza nie do końca zrozumiałymi nitkami dialogu:

"-Nie pozwolę z siebie robić idioty.
-O co ci chodzi?
-Mam na imię Kaśka. Po prostu..."

No bo jeżeli tak to układasz, to pierwsza wypowiedź należy do chłopaka, to druga teoretycznie do dziewczyny i ta trzecia wygląda, jakby rozmawiały trzy osoby, a nie dwie. Ale czepiam się . Poza tym to jedyny zgrzyt (nie licząc literówki, jaką poprawiłem przy publikacji tekstu). Ogólnie - bardzo dobre opowiadanie.

Nie, dokładnie ten sam tekst... Gdzie ja to widziałem...?? Na sto procent gdzieś czytałem już...
Już wiem. Na forum "zabawa na 100 słów" przecież

Hmm... I co ja tu mam napisać... W ogóle, chyba to już gdzieś czytałem... No ale nieważne... Są tacy ludzie, jak Pani Lucynka... Oj, są...

Fakt, całkiem sympatyczny wiersz. Rzeczywiście oczyma wyobraźni widać wyraźnie, jak obraz przesuwa się po całej komodzie, krążąc po jej zakamarkach...

Dobry wiersz... Oczywiście od razu nasunęło mi się pewne skojarzenie, a zaraz po nim jeszcze inne, no ale wiadomo - egoizm... Widać gołym okiem.

Dokładnie... Związek dwóch osób to przede wszystkim umiejetność poważnych rozmów... Ale co będę tu nudził

Komentuję w trakcie czytania, więc uwagi piszę na bieżąco, więc...

- miszung - hmm, jeszcze nie słyszałem takiego określenia na skręta marihuany i tytoniu, a pracę magisterską na temat narkotyków obroniłem całkiem niedawno (troszkę mniej niż pół roku temu), jak ten młodzieżowy język ewoluuje...

- "wyłamywała się łamiąc" - trochę jak masło maślane...

- nie znosiła pisze się, jak widać, osobno

- "przechodziła pod mostkiem w niewyskoki wodospad" - coś mi tu nie gra... Oczami wyobraźni widzę, jak owa rzeczka przechodzi w górę wodospadu... Nie lepiej "spadała niewielkim wodospadem"?

- "miętowo - ziołowym" - palona marihuana powinna wydzielać raczej słodki zapach, a do tego zmieszana jest z tytoniem...

I ogólnie - na samym początku przepraszam za lekkie czepialstwo - miałem dobry nastrój . Ale opowiadanie ciekawe, bo odczytałem łatwo to, co moim zdaniem chciałeś przekazać - między tymi dwoma jest "fajny", udany, często z odrobiną perwersji czy ekshibicjonizmu, seks, ale jednocześnie seks bez miłości, bez połączenia dusz... A taki seks nie ma sensu... Miłość musi być... Bo bez miłości to tak tylko dla zaspokojenia potrzeb ciał, a nie dusz. Emocje wyprane z ludzkiej otoczki. Tak to widzę...

Wracam sobie dzisiaj do domku autobusem... Tłok oczywiście, bo to zaraz po piętnastej, to i ludzi pełno. Ktoś za mną siedzi. Dwóch kumpli. Gadali całą drogę, ot takie tam rozmowy... Trwała ich dyskusja jakieś pięćdziesiąt minut. Ale gdyby nie używali słowa "ku**a" (konkretniej, jeden z nich) zamiast przerwy między wyrazami, to pewnie rozmowa trwała by połowę krócej. A pewnie, że czasem też mi się zdarzy, że rzucę mięsem. Mało tego, czasem (prawie) bez powodu. Ale żeby używać tegoż słowa zamiennie z odstępem między wyrazami w jednym zdaniu to chyba przesada... No trudno się nie zgodzić ze "zubożeniem" języka... Aczkolwiek z drugiej strony... Ja raczej przyjąłem krótkie "narka", "co słychać" i tym podobne skróty. Na moje (nie)szczęście, posługuję się nimi na co dzień. Raczej nie drażni mnie to, że ktoś powie do mnie "Strzałka, co tam słychać". Ale jak słyszę, jak się witają dzieci z gimnazjum hasłem typu "Cze, ku**a, co u ciebie ku**a słychać?" I potem w odpowiedzi płyną słowa pełne epitetów w stylo zaje*iście to mnie skręca. Wiadomo, że każdy język ewoluuje i pojawiają się nowe słowa w miejsce starszych... Jakoś nie wyobrażam sobie, żeby w naszych współczesnych czasach ludzie witali się na ulicy zdaniami typu "Witaj przyjacielu, bardzo chciałbym się dowiedzieć, czy możesz powiedzieć mi co dobrego działo się u ciebie?". Wystarczy spokojne i (może prymitywne dla Ciebie) "cze, co słychać?". Byle bez przekleństw. Bo przekleństwa, zwłaszcza tak nagminnie, tak zupełnie zwyczajnie używane przez dzieci z gimnazjum, rażą bardzo.

Zabawne. Błahe. Wręcz banalne. I mające głeboki sens. Ogólnie - po prostu dobruy kawałek tekstu, mający wypisane przesłanie między wierszami .

Wiem, wiem, Kruki, nie o to mi chodziło... Tylko akurat taki upadek to jest taki "filmowy" - wiecie, co mam na myśli...?? Chyba by wystarczyło, że po prostu by upadł . A co do tego "najlepszego" - wiadomo, że chodziło o to, że nie ma bardziej nieprawdopodobnych historii, jak te pisane przez życie . Chyba wszyscy to tak odczytali, choć może pierwsze skojarzenie jest... trochę nie teges

Ot właśnie cierpienie pisarza, który akurat gdzieś zapodział wenę . Interesujący tekst.

. Najgorsze jest to, że takie historie naprawdę się zdarzają... Choć nie wiem, czy w tym nieszczęśliwym upadku akurat na wystający pręt nie ma lekkiej przesady... Ale generalnie opowiadanie ok i rzeczywiście masz rację - to życie pisze najlepsze historie... Choć może słowo "najlepsze" tutaj nieco źle się kojarzy...

Hmm, jeśli chodzi o warsztat, brak literkówek, powtórek i takich tam się chwali. A samo opowiadanie... Jest chyba o niczym. Gość sobie jedzie autobusem nie wiadomo gdzie i patrzy na okno... Trudno wspominać o jakiejś konkretnej akcji... Ale jest, jak napisał Sagitarius, kilka ciekawych zdań.

Hmm... Fajne. Wciągające. Zastanawiam się, co było dalej... Ciekawie podane myśli rabusia. Dwoma słowami: bardzo dobre

Opowiadanie sympatyczne , choć może nieco mroczne, przywołują się wspomnienia "gotyckiego horroru". Opowiadanko jak ocena - dobre . Jak to napisał Marcin - do przeczytania na szybko, do porannej herbaty