Jak zrobić myslnik? Wciśnij lewy Alt i trzymaj, wciskając 0150.

Trochę długo... Ale... Dało do myślenia. Poruszyło, a to chyba najważniejsze.

To mi się specjalnie podobało, choc jakoś nie lubię takich onomatopei, ale to subiektywne bardzo odczucie. natomiast sens trafia w sedno.
A ostatnie trzy wersy ostawiły mnie z rozdziawioną gębą, choć dawno zorientowałam się, o co idzie autorowi... Mimo to puenta prosta, a powalająca własnie bezpośredniością.
Pozdrawiam
M.

Masz naprawdę dobry styl. Taki niewydumany.Taką lekkość pisania, naturalność, jakby samo wychodziło spod pióra
Treści się nie czepiam. Choć osobiście nie lubię takich religijnych wtrętów. Ale ciekawa konwencja gry.
Pozdrawiam

Dzięki za wszystkie komentarze.
Jackass, na szczęście sową nie jestem , więc ciężko mi wyobrazić sobie, co czuje taka płomykówka. Ale ptaki zawsze wywoływały we mnie skojarzenie z wolnością. Raczej trudno schwytać ptaka, zwłaszcza takiego, co lata nocą. Ja w naturze widziałam płomykówkę raz. Świetnie się kamufluje na śniegu.
A tak przy okazji - nikt chyba wolny nie jest tak do końca. Każdy od kogos lub czegoś zależy, chocby to było tylko pożywienie czy miejsce do spania. Nie mówiąc już o ludziach, od których w ten czy inny sposób zależymy [weźmy takiego rolnika... gdyby nie on, nie byłoby ziarna itp] Nikt nie jest samowystarczalny, ale fajnie jest mając tę świadomość zależności, mieć też poczucie, że możemy decydować o sobie... Wydaje mi się, że żądna decyzja nie jest pozbawiona jakiś uwarunkowań zewnętrznych. Czy więc wolność w ogóle istnieje?
To temat na dłuuuuga dyskusję. A argumentów na istnienie wolności czy też niemożność jej osiągnięcia pewnie znalazłoby się sporo
Mnie cieszy, gdy ktoś czyta i czuje to, co ja. I o to szło.
Co ciekawe tekst napisany z przeznaczeniem na konkurs. Wydawał mi się dobry. Ale jury miało inne zdanie. Nie ubolewam. Tylko żałuję, że te emocje nie trafiły do szerszego odbiorcy. - To w temacie podciętych skrzydeł.
Dzięki jeszcze raz Antoni i Gitesik. Skrzydła zaczęły odrastać, przynajmniej moje
Pozdrawiam

Dzięki wielkie, Jolu. Przepięknie podsumowałaś ten tekst. Aż wróciły wspomnienia. Cieszę się, że ktoś zrozumiał... Pozdrawiam

Czekałam na jakieś bum na koniec, a tu... zawiało telenowelą. Ale napisane sprawnie.

NIezłe Się pośmiałam i zadumałam. Bo tak niestety to wszystko wygląda. Wchodzisz po apap, a wychodzisz z torbą leków BO taniej w pakiecie

Nie mogłam się oderwać... Świetne. Poruszające.

Szacun, Zolu. Świetny, poruszajacy wiersz. Jak zresztą wszystkie Twoje.

Dzięki za znak pod tekstem. Faktycznie, czasem literówki się zdarzają, a i nie każdy zgrzyt się zauważy. To lanie wody... Tez uważam, ze czasem zwyczajnie trzeba... Moze tu poszło to za daleko, ale w zasadzie było to pisane bez większego poprawiania. generalnie jestem fanką akcji, nie poezji w pisaniu, a tu mnie poniosło :-]

Bruno.
A ja jak zwykle pod prąd, czyli zwrócę uwagę na humor :-] Moje ulubione kawałki :-]
Cytat:
W końcu dźwi­gną­łem się z krze­sła i po­sze­dłem do kuch­ni, na­żło­pać się kro­pli na­ser­co­wych. Pa­mię­tam bab­cię, jak śmier­dzia­ła wa­le­ria­ną. Doiła takie kro­ple jak pro­się­ta ma­cio­rę i serce miała jak ma­ło­la­ta. Zmar­ła na wą­tro­bę. Od tych kro­pli pew­nie.

Cytat:
Wy­glą­dam jak okrą­gły kar­to­fel z ob­wi­sły­mi cyc­ka­mi na chu­dych no­gach. Fi­gu­ra jak u Gru, szefa Mi­nion­ków.

Poza tym nie ma się do czego czepić. Bohater taki,że chce się za nim iść, dialogi naturalne, plecie się opowieśc zręcznie... I uśmiechnąć się można, o czym było wyżej
POza tym czytałam dziś recenzję Twojej ksiazki i gratuluję Jak będę miała okazję, poczytam, bom ciekawa.
Pozdrawiam
m.

Rzeczywiście jest to świetnie napisany tekst. Wyraziste postaci, napięcie, przemyślana fabuła. Bardzo dobrze się to czyta. Czy rzeczywiście nie moze to być dla wspólczesnych dzieciaków? Jeff Kinney, autor Dziennika Cwaniaczka zrobił furorę na świecie. To kawał prostej, infantylnej prozy, a tu chociaz jakaś nauka i wartości. Jakby sie uparł, można dorzucić chłopakom jakieś gadżety w postaci telefonów i trochę uwspółczesnić. Ale ja bym się akurat nie upierała.
Pozdrawiam
m.

Zgadzam się z tym, że lepiej wyglądałby ten tekst jako wiersz.
Poza tym zawładnąć można czymś. Nad czymś można objąć władzę.

Nie bardzo też rozumiem, o co biega z tym rodzonym.

Poza tym powinieneś się zdecydować na interpunkcję lub jej brak. Nie wiem, czy brak znaków przestankowych wynika z Twojego zamysłu, czy raczej to usterki.
I o ile śmierć z końcówki jeszcze jakoś mi pasuje, o tyle już zupełnie mi nie pasuje do reszty to:

Jak to się ma do nieskończoności i widoku pomarańczy?
Pozdrawiam
m.

Się robi

Tu się ciekawie zaczyna robić Lepiej jak w Modzie na sukces. Co za emocje Polemika w poetyckiej formie


Zaraz mi się skojarzyło, co Wespazjan Kochowski napisał:
Tak kłos, we żniwa co się w górę sili,
Ziarna nie miewa; a który się chyli
Ku ziemi, ten znać nieczczy; bo tak bywa:
Pyszny się sadzi, człek dobry ukrywa.
Jednym słowem, dałaś do pieca, Zolu.
Pozdrawiam
m.