A wszystko zaczęło się od pogody Świetny, oryginalny pomysł.
Człowiek zawsze znajdzie dziurę w całym i powód do narzekań. I mimo tego, że bez egoizmu, cwaniactwa, tęsknoty oraz zazdrości nie docenialibyśmy miłości, empatii i spełnienia, nie mielibyśmy do czego dążyć, gdyż nie odczuwalibyśmy braków, to warto (jak pisze Elwira powyżej) czasem przystanąć na moment i nacieszyć drobiazgami.
Pozdrawiam serdecznie

Prawdę głosisz Sokol
Piękne to Twoje opowiadanie, trafiło prościutko do mojego serca.
Zaświeciło słońce nad głową, dziękuję
Pozdrawiam serdecznie

Uwięziłaś mnie na kilka minut w ciemności, zasypaną...
Chyba najgorsza jest świadomość, że to już koniec, że już nigdy więcej nie ujrzysz słonecznego światła, że za gęstym jak smoła mrokiem czeka tylko śmierć.
Mocny, poruszający tekst.
Gratuluję i pozdrawiam serdecznie

Podłączę się do Mika odnośnie taksówkarza, też mam pewien niedosyt. Udało Ci się za pomocą kilku zdań stworzyć niebanalną postać, a tu trach, koniec!.
Miniatura z powodzeniem mogłaby stanowić wstęp do czegoś dłuższego, historii w stylu "Od zmierzchu do świtu" - przyziemny, życiowy początek, a rozwinięcie z odrobiną fantastyki w tle.
Podobało się
Pozdrawiam

Najwyższa ocena przede wszystkim za powalającą szczerość - niewielu na nią stać, zwłaszcza tych, których świat często jest/był "pijany".
Wzruszyłeś mnie. Jasny, prosty przekaz. Czyste jak kryształ uczucia.
I ta letnia miłość na całe życie... skądś to znam
Dziecko w młodym wieku, które zostało poczęte prawie jednocześnie z wybuchem uczucia... też skądś znam

Pozdrawiam serdecznie.

viktoria12 Twoje słowa to dla mnie największy komplement Wielką radość mi sprawiłaś, dzięki
henrykinho dziękuję za odwiedziny i komentarz
Elwiro dziękuję za korektę - poprawiłam. Cieszę się, że udało mi się do Ciebie trafić

mike17 wpadłam w Twoje opowiadanie jak w ruchome piaski - im więcej wykonujesz ruchów, im bardziej się angażujesz, tym mniejsze szanse na wydostanie się Moje pierwsze skojarzenie to It S. Kinga - opowieść o wielkiej przyjaźni małych ludzi, z oddechem zła i tajemnicy za plecami.
Przeniosłeś mnie w czasie, do beztroskich dni mojej młodości kiedy przyjaźń znaczyła więcej niż całe złoto tego świata. Dziękuję Ci za to
Cudownie napisane, do końca nie wiadomo co się wydarzy.
Wartości, którym hołdujesz są rzadkością w dzisiejszym świecie. Chwała Ci za to

al-szamanko masz w sobie ogromne pokłady ciepła.
Czytając Twój tekst poczułam się jak kilkuletnia dziewczynka, która ściskając ulubioną przytulankę słucha z przejęciem łagodnego głosu mamy, czytającej bajkę na dobranoc
Dziękuję za niespodziewany powrót do dzieciństwa.
Fantastycznie piszesz.
Pozdrawiam

Sokol
Dziękuję za komentarz i ocenę, nie ukrywam, że bardzo mi na nich zależało

Wasinko
Poprawiłam wszystko według Twoich cennych wskazówek Dziękuje za odwiedziny

zajacanko
Przyjmuje Twoje słowa z pokorą i popracuję nad wzbogaceniem języka Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się, może nie powalić Ciebie na kolana, ale sprawić żeby chociaż niebezpiecznie zadrżały

al-szamanko
Wspaniale jest przeczytać taki komentarz, wspaniale jest kogoś wzruszyć, dziękuję Ci

"... czas potrafi stanąć wtedy, kiedy dotykamy gwiazd i ziemia drży tak jak my, całym swoim jestestwem, bo kochać to żyć, a żyć trzeba, by kochać – tylko wówczas nasze istnienie ma sens, my mamy sens. " piękne zdanie.
Nic dodać, nic ująć.
Jestem oszołomiona i idę popłakać w samotności!
Pozdrawiam serdecznie!

mike17 dziękuję za cudowny komentarz, nie spodziewałam się. Sprawił mi ogromną radość. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

Zbudowałaś ze słów cudny świat, do którego wpada się natychmiast, od pierwszego zdania i nie ma się ochoty wracać do rzeczywistości!
Pozdrawiam

Dziękuję za komentarze
Sokol rozrzedziłam tekst, rzeczywiście nie dało się normalnie czytać
mike17 poprawiłam według Twoich wskazówek Dziękuję za ocenę i komentarz. Cieszę się, że mój tekst Cię poruszył. Takie było moje zamierzenie. Ludzka psychika, ludzkie losy to worek bez dna, z którego można czerpać do woli

Poprawione!
mike17 dziękuję za komentarz i ocenę. Po cichu liczyłam, że może tym razem coś skrobniesz pod moim tekstem.
Pozdrawiam serdecznie!

Super opowiadanie! Szkoda, że takie krótkie, gdyż już jechałam Twoim autobusem i czułam zimno pod palcami przecierając zmrożoną szybę.
Pozdrawiam