Tylko trzecia część tym razem.

Bardzo mi się u Ciebie podoba. Zaskoczyłaś mnie pozytywnie. Poza spomiędzy i kolor, czyli to, co już zostało wypunktowane, do zmiany dodałabym schować, zamiast zachować oraz zastąpiłabym czymś cichą tęsknotę, bo dalej masz cicho zgasła. Reszta mi odpowiada w obecnej formie. Wiersz jest żywy, zwiewny, a motyl odcina zgrabnie ostatnią strofę. Pozbyłabym się majuskuł.
Przepraszam, że chaotycznie (z telefonu).
Dobrej nocy.

Wyobrażam sobie, że pisałaś go w nocy. Ma taki nocno-gorzki posmak, mimo lekkości

Nie znalazłam niczego, co zatrzymałoby mnie na dłużej. Punktu siedzenia nie urywa.
Pozdrawiam.

W sam raz na ten pochmurny dzień

Unikam tak podanej tematyki religijnej, ale skoro już zajrzałam, zostawię ślad. To, co chciałabym napisać, napisał voytek72.
Pozdrowienia.

Ten ogromnie mi się podoba i wcale nie czuję żadnego przytłoczenia, nie jest za gęsto. Dobrze, że zajrzałam, bo to naprawę wyjątkowy wiersz. Jak zwykle kradnę wisienkę - albo dwie: papilarnie żywe oraz przewlekle czarne pończochy
Brawo!

Przypomnę ci tylko, że po puszczeniu w świat, wiersz żyje własnym życiem. Niekoniecznie takim, jakie zaplanował dla niego autor. Przesadziłaś z "wyrazem", ale i tak dobrze, że nie zaserwowałaś nam całej piosenki.

Lubię, kiedy tekst ma smaczek, kiedy szokuje, zostawia w osłupieniu albo działa na zmysły. Jednak, czy naprawdę uważasz, że wstawianie tekstu rodem z taniego pornola
(Poliż to , poliż to, właśnie teraz

Poliż to, poliż to, ooo taaaak)

ma większą moc, niż samo słowo poliż?
Do jakich środków, według ciebie, należy się uciec, żeby zobrazować subtelną linię oddzielającą świat od tabu, sacrum od profanum? Nie udzieliłam rad? Przepraszam. Stopniuj napięcie, unikaj oczywistości i nie podawaj wszystkiego na tacy. Nauka to proces, jednak śledząc twoje teksty, mam wrażenie, że powielasz błędy i - w rezultacie - postępuje on bardzo powoli. Przemyślałabym też tytuły - często ograniczają możliwości osobistego odbioru, nakierowując czytelnika i podsuwając mu pod nos wybrane obrazy.

To jest najciekawszy (okrojony) moment, podkreślenie akcji i analogia do opadania z sił.
Powodzenia.

Nie mam się do czego przyczepić. Chętnie poznam teraz inną odsłonę ciebie. W lekkich przekornych wierszykach radzisz sobie, reasumując, całkiem dobrze. Masz predylekcję do kulawych inwersji, ale to jest do ogarnięcia. Doceniam dbałość o rymy - w takich krotochwilach łatwo o częstochowskie.

Zgrabnie poskładane. Jak już pilnujesz interpunkcji, to dałabym przecinki:

To i ja trochę pogrzebię ))
Pan, co od dawna mieszkał samotnie,

-dałabym choć zamiast co (wydaje mi się, że nie zmienia sensu za mocno) zwłaszcza, że dalej masz co kupić, ale też dlatego, że nieelegancko wygląda

oraz świeżutkiej trochę rzeżuchy,

- oraz świeżutką kępkę / pęczek


- to od początku zupełnie zrozumiałe i czytelne )

Pozdrawiam.

Pan znów był w sklepie

Kolejny Pan na początku wersu żle brzmi. A może:

Zjawił się w sklepie

?

Ach, te słowa ))
Dałabym "ciepłych odcieniach", żeby zejść trochę z tej gramatyczności.
Bardzo udany )

Fajne, dwuznaczne. Biorę, bez trzech ostatnich wersów. Może odrzucisz ten ogon?)

Aaa i jeszcze nie leży mi liczba mnoga kiedy od początku masz pojedynczą. Dałoby się ujednolicić?