Ciekawy i krótki tekst, nawet może szkoda, że przebiegł tak szybko. Przestrzeń emocjonalna mi pasuje.

Ogólnie to bardzo fajny wiersz, ładne wersy itd. Czegoś mi brakuje jednak pod koniec, dwa ostatnie wersy, a może i więcej niż dwa. Jakiegoś podsumowania, może wstrząsu nawet.

Plastyczne i spójne, tekst ma swój rytm i bardzo miło się go czyta, z wrażeniem, że autor wie co robi i robi to dobrze.

Taka poezja narracyjna, że tak to ujmę, ciekawe, ale nie odnajduję się w zawartych tu emocjach.

Pierwsze dwa wersy są bardzo ciekawym i mocnym otwarciem, ale potem już napięcie opada i w sumie dostałem mniej niż te dwa wersy mi obiecały

To nie jest mój wiersz, nie dałbym pewnie rady napisać go lepiej, ale mam jako czytelnik jakieś odczucia. Znałem kiedyś gościa, który pisał z rymem i to naprawdę chwytało za serce.

"Michał Witold Gajda: Przed podróżą

Gdy czas przyjdzie, a przyjdzie, podróży dalekiej,
obraz wezmę ze sobą, ukochanych-wszystkich;
ślad pierwszych pocałunków, zasuszone listki,
wiejską mgłę, śnieg na polu i uśpioną rzekę.

Krzewy malin i wierzby, klęczące nad stawem,
szept wieczornej maciejki, rosnącej przy domu
i marzenia, o których nie powiem nikomu,
suche osty spod miedzy i jesień złotawą.

Bagaż ciągle pęcznieje przed wielką wyprawą.
Jakiś szczegół umyka, jakby cień motyli.
Choć lęk dawno się zmienił w dziecięcą ciekawość,

chcę, by to pożegnanie trwało jak najkrócej.
Ale słów mi zabraknie w takiej własnie chwili,
bo wiem dobrze, że nigdy już do was nie wrócę"



Uważam, że w przypadku wiersza z rymem wydłużenie wersu nadaje wdzięku, wpływa korzystnie na melodię tekstu. Podoba mi się warstwa emocjonalna Twojego tekstu, ale czuję że techniczne stać Ciebie na dużo więcej

Styl częstochowski, który pewnie wymaga wysiłku twórczego, ale ja tego nie kupuję. Ma swój archaiczny urok. Wg. mnie wydłużenie wersów byłoby znakomitym pomysłem.

Bardzo zmyślnie to skomponowane. Dobry tekst.

stonedbirt, dzięki za bardzo ciekawy komentarz i pomocną opinię. Pozdrawiam

marzenna, dziękuję za ciekawą interpretację. Jestem ateistą, to być może nie do końca o to mi chodziło, a bardziej o jakieś wrażenie ogólnej męki, w którą jednak wplatana jest postać biblijna, bo w takiej kulturze żyjemy. Pozdrawiam.

Bardzo kunsztowne i bardzo mi się podobało.

Jeśli adresatem są przedszkolaki, to wiersz jest ok, jeśli dorośli, to jest daleko od ok.

Bardzo mi się podoba wartość emocjonalna tego wiersza, za pomocą ładnie dobranych i prostych słów jest plastycznie, a portret psychologiczny niezmiernie przekonujący.

Powiem Ci, że ciężko mi było dotrzeć do końca tekstu. Odbieram to bardziej jako piosenkę, która może spełnić swoją funkcję z akompaniamentem gitarki, przy ognisku, czy coś. Wtedy będzie fajnie. Jako samodzielny tekst raczej się nie broni.

Forma może i oldskulowa, ale doceniam osobisty i emocjonalny przekaz.