Wpadłem na portal, poczytać. Lecz nie ma żartów z filozofów. Jest parcie na święta, jakby to coś nowego dla nas.

Pozdrawiam.

Tylko jako juwenilia. Skąd "górna półka, nie wiem.

@Opheliac, tu nie ma błędu, to wzmocnione pytanie.

Wiolin mi się zestarzał. Świat się kończy. No ale łba nie opuszczam (jeszcze)

pozdrawiam

hehehehe, no rozważę. Obiecuję.

Kupuję! Lubię zaskoczenia, o co nie tak łatwo poezji. Pogubiłem się nieco w kursywie (szczególnie, że font mały) Rozumiem, że konieczne to i służy jako cytat, ale słabo czytelne i nie jestem pewien, czy czytelnikowi robi różnicę.

Kopsnąłbym cyca, ale chyba łatwiej już o fajki u mnie.

pozdrawiam

Dzień dobry. Trochę się dziwię, co wypisujesz. Regulamin na to pozwala, znów się zmienił? Więcej, jestem zdumiony co tu robisz. Jak już jednak zajrzałeś, to może słowo o wierszu? Dwa słowa?

miłego wieczoru

Zolu, wybacz, nie chciałem piętnować nas ale jak pomyślę od kiedy tu jestem. Gdzieś mi mignął wpis Mike17 który świętuje siódmą rocznicę, aż się uśmiechnąłem bo jeszcze pamiętam jak się szczawik zjawił, jak darliśmy koty. To jednak na marginesie jedynie i właściwie to już zapomniałem.

co do wiersza, uczysz mnie jak ostrożniej dobierać obrazy. Nie myślałem o feniksie ni chwili. Jak to już sprawdzone, "dzieciak" zaczął żyć swoim życiem. Nic się nie zmieniło, preferuję skrót liryczny, może nawet mam alergię na zaimki i spójniki bez umiaru. Tyle, że sisey ma własny dział poezji i nauczył się wychodzić zamiast toczyć wojny. Podobnie ma podmiot.

ukłony, z.

urodziłem się słysząc
uważaj
a potem klaps
na dupę siad i słuchaj
teraz mówią zaryzykuj
spróbuj
masz talent
nie spierdol tego
przyglądam się mu bacznie
zauważyłem że obaj
czekamy na puentę

Zolu, zostaw politykę. Felietony wymagają specjalnego pióra, a wiersze starzeją się błyskawicznie. Ty mnie napisz o panterze czarnej na wybiegu zoo

wyszło na to, że nadinterpretuję. to może uproszczę:
tekst jest banalny, nie do pamiętania. Mnie interesuje (od zawsze) rozwój, zmiany jakie z wiekiem/doświadczeniem są naszym udziałem. Dwadzieścia lat, to tak z "grubej rury" miało być - ile jestem gotów czekać.

ukłony Autorze

aż się zalogowałem, tak mnie myśl dopadła, że wilk się często u ciebie pojawia. Feblik?
a co do pomysłów na interpretację... hmm, śmierć to dobry pomysł z jakiegoś jednak powodu wolałem tam ujrzeć kobietę.

ukłony

Bardzo ładne epitafium. Grzeczne, poukładane. Można by w kopertę... i poleconym, by mieć pewność, że odbierze. I uwierzy, bo przecież kobieta zmienną jest. Ile spotkań, tyle rozstań, pocałunków bez pamięci...

Nie znam autor(a?)ki. Doświadczenie mi mówi, że letnie wiersze szybko parują. Przez chwilę zamarzyło mi się zobaczyć twoje teksty za lat dwadzieścia.

Ten Tomek, to prawdziwy facet. Tak ładnie się dystansuje, próbuje być chłodny, gdy ona myli to z wpływem aury.

jeszcze się
tu
nie nauczyłem umierać

przeszła obok
uśmiechnęła ukradkiem
pociągnęła słońce za sznurek
zamiotła liście ze schodów na ganku

dryfowałem w gorączkę,
gdy tymczasem:

- zmarzłeś…! - orzekło ciało przytulone do moich pleców.

jeszcze długo po tym, jak zamknąłem główne drzwi,
toczyła się po ulicy miedzy murami,

postawiłem kołnierz
nie nauczyłem się umierać
tu

(a tak sobie pozwoliłem poprzekładać klocki. z czystej ciekawości)

ukłony

@coca_monka

ładnie to spuentowałaś, dziękuję. Może masz rację, że rzeka wciąż go unosi, że za zakrętem jakiś ciąg dalszy, a chmury inne od innych, może masz rację.

pozdrawiam z działu poezji do dupy

Mimo sugestii Miladory, jeszcze nie umieram, więc wszystko jest możliwe.

@Eva, autor ma taki "wkurzający" styl, że albo się go ceni albo nienawidzi. Brak stanów pośrednich.

ukłony wszystkim, sisey z działu wiersze do dupy