Gdy już tam byłem, bo w sercu i duszy widziałem i czulem, dostałem jakby obuchem na otrzeźwienie ostatnią zwrotką.
Zabolało bo wcześniej było tak pięknie.

Piękny obraz. Przynajmniej ten, który po lekturze, widzę w duszy

Podziwiam za podjęty trud.
Pozdro!
.....

Cała miłość jest w tych ciasteczkach i tęsknota za wspólną
chwilą przy kawie.
Tak sobie przynajmniej pomyślałem po lekturze.
Pozdrawiam

Twój wiersz zmusił mnie do zalogowania się na naszym portalu.
Sam nie wiem, spodobał mi się i tyle.
Na minus to tylko to, że jakoś tak zbyt gwałtownie się kończy.
Pozdrawiam

Nie no, oczywiście, że słowo "rozbrzmieć" istnieje i "rozbrzmi" jest słowem prawidłowym
Tylko w płynnej wymowie jest, przynajmniej dla mnie, słowem trudnym.
Pozdro

Dziękuję, dobrze, że jesteście

Pięknie! Płynąłem sobie swobodnie i tylko tu: [/quote]rozbrzmi[/quote] mnie przydusiło, ale tylko troche.
Pozdro ????

Tekst zatrzymuje, porusza pozwala się wczuć w uczucia podmiotu lirycznego i tylko ostatni wers wydaje mi się niepotrzebnym dopowiedzeniem.
Pozdro

Przyjemnie się czyta i miło do niego wraca.
Tylko ten okropny rym w pierwszym wersie!

Pozdro

Prosty, niewymuszony, trafia gdzie trzeba.

Widzę, że coś tu się działo...a wnioski z dedukcji skłaniają mnie do słowa - dziękuję.

Przeczytałem i nie znalazłem ani słowa o miłości. Dwoje ludzi i nic tylko seks. Ot zaspokajanie własnych zachcianek.
Gwałt nie usprawiedliwia zabicia dziecka zgoda na jego zabicie to też przemoc. Gwałt - aborcja. Przemoc rodzi przemoc.
A bohater tekstu... nie wyobrażam sobie żeby w ten sposób odnosić się do kobiety, która zabiła własne dziecko. Bo choć pewnie chodzą po świecie takie, które robią to często i chetnie. To dla większości kobiet, które podjęły decyzję o usunięciu ciąży jest to trauma na całe życie. Oczywiście za aborcję odpowiadają również niedoszli "tatusiowie"

Kto wie, pewnie ten zabity mały człowiek byłby jedynym w jej życiu kto powiedziałby do niej:
- kocham cię.

Michale włożyłeś kij w mrowisko

Dzięki za poświęcony czas i zostawiony ślad

Dziękuję za poświęcony czas i komentarz