@blaszka, nie miała być to próba manipulowania, i samo to, że przyszło Ci coś takiego do głowy świadczy, że nie udało mi się zrobić tego, co planowałem Moim pomysłem było uświadomienie czytelnika, że podczas czytania pozwala autorowi "przejąć kontrolę" nad jego myślami i w pewien sposób wpływać na jego emocje i myśli, co jest zupełnie oczywistą rzeczą. Bo przecież podczas czytania, kiedy naprawdę wciągnie nas lektura, to właśnie dzieje się tak, jakby obca osoba przejmowała kontrolę nad naszymi myślami. Nie jest to manipulacja tylko tak po prostu wygląda proces czytania, w moim zrozumieniu. Postanowiłem chwycić się tej myśli i wykorzystać do zabawy, ale już kilkoro znajomych powiedziało mi, że tekst jest zbyt nachalny a zupełnie nie miał taki być z założenia. Miał być czymś, co będzie się czytało z uśmiechem i co zostawi po sobie uczucie 'nie wiem do końca co to było, ale czytając spędziłem przyjemnie czas'. Obawiam się, że nie do końca mi wyszło, ale może kiedyś wrócę do tej konwencji zwracając uwagę na lżejszą formę.

@Heisenberg, właściwie wszystko wyjaśniłem wyżej

Dzięki za komentarze i pozdrawiam!

łał, jakie to dobre

Ten gość jest idolem wszystkich nauczycieli polskiego
Fajny tekst, lekki i przyjemny

Reszkę poprawiłem, dzięki
Bardzo miło, że tekst się spodobał.

hmm... nie zrozumiałem ani słowa

Powtórzeń jest sporo, dużo zjedzonych przecinków, ale widać, że częściowo specjalnie. Sam tekst mnie nie powalił, kilka rzeczy mnie dziwi - gość z połamaną nogą i skasowaną czaszką przejmuje się jakimś sprawdzianem, albo że się mu spodnie pobrudziły. Nie wiem, jakoś nie kupuję tego. Poza takimi szczegółami było ok. Nie świetnie, ale w porządku.

Myślałem, że zostanę zrugany, tym bardziej cieszą pozytywne opinie Dzięki za poświęcony czas, polecam się na przyszłość, i pozdrawiam serdecznie

Bardzo dużo powtórzeń. Treść trudna do oceny, niełatwa też do interpretacji, ale na pewno mocno czułeś to, co powstało w efekcie końcowym.

Rzadko czuję poezję. Tutaj każde słowo widziałem po prostu, wlałeś ten tekst do mojej świadomości i jestem zmiażdżony. Teraz mogę umrzeć rewelacja

Hmm... Nagrywanie biustów jako pomoc choremu przyjacielowi? Pomysł kosmiczny, na mój gust aż za bardzo. Ale to ma też swoje zalety - tylko w ten sposób można stworzyć coś, czego jeszcze nie było. Generalnie na plus.
Pozdrawiam

Świetny klimat, bardzo przyjemnie się czyta.
Jedyne co zakuło - "Jest deszcz". Dziwnie to brzmi.

Twoje, Twojego, Twojej - małą literą.
Wspomniane wyżej ogonki, chyba wszystkie błędy które zauważyłem wymienione przez poprzedników.
Niestety zgadzam się również z ich opiniami, tekst banalny.

Brakuje trochę przecinków, ale nie czuję się na siłach ich wymieniać

klatce, "pana z dziesiątego" - tak powinno być

spacja przed myślnikiem

podobnie

nadzieją

znów ta spacja

tu za to chyba niepotrzebna spacja, albo w ogóle zbędny myślnik, w każdym razie coś nie tak

Co do treści... właśnie zorientowałem się, że nie wiem jak ją ocenić bo wzbudziła we mnie mieszane uczucia, z tego powodu bez oceny zamieszczam same poprawki, oby się przydały.
Pozdrawiam

Malarka miała farby, a ja nawet pędzla, taki był zamysł...
Pewnie lepiej byłoby z końcówką, jaką proponujesz Abi, ale tak jak mówisz - wtedy ten wiersz nie będzie już mój.

Koriat - nie miałem pojęcia, że istnieje taka płyta, nie znam nawet tego zespołu, więc zupełny przypadek. Liczba 14 przyszła mi na myśl zanim napisałem wiersz (czasem przychodzą mi do głowy liczby, dziwna sprawa, i tak jak nieraz nie można przestać nucić w myślach jakiejś melodii, tak ja nie mogę wyrzucić z głowy liczby)

Jest to właściwie pierwszy wiersz, jaki napisałem (nie licząc dosłownie kilku, których w życiu nie opublikowałbym) więc i tak uważam za sukces, że nie zostałem zmieszany z błotem

Pozdrawiam i dziękuję za komentarze

Dzięki za poprawki, części nie wdrożyłem, bo uznałem, że jest dobrze, albo zwyczajnie nie umiałem.
Mieszanie się czasów celowe, jest trochę myśli z przeszłości i trochę teraźniejszości. Może niezgrabnie wyszło.
Pozdrawiam