Dziękuję za komentarze. Blaszko, Oke, wiem, że obraz nie jest klarowny, ale taką miałam porąbaną wizję. Myślę, że komentarz Wasinki rzuca nieco światła (księżycowego oczywiście).

Wasinko ujęłaś to lepiej ode mnie. Gdybyśmy się znały osobiście, to zastanawiałabym się, czy nie chlapnęłam czegoś po pijaku

a poprawki zostawiam na wieczór - muszę solidnie przemyśleć to i owo.
Pozdrawiam cieplutko

Dziękuję Zawsze za odarcie z odzienia, teraz mi znacznie wygodniej .
Poprawki przemyślę, może uda mi się cosik pozmieniać, coby zgrabniej było.

http://www.portal-pisarski.pl/readarticle.php?article_id=25871
a to tak na dokładkę (bo w tekście nie dodałam odnośnika)

Kmkmk, Autorce chyba chodziło o to, że w rzeczywistości w tym równoległym świecie

Ale słowa te są używane umownie, po to żeby nie zaciemniać tekstu wyjaśnieniami

tak przynajmniej mi się wydaje.
Pozdrawiam

Witaj . Moim zdaniem tekst bardzo dobrze się czyta, choć pozostawia na końcu jakiś niedosyt. Póki co, nie potrafię powiedzieć dlaczego. Może po zachęcającym początku oraz świetnym środku (np. opis pierwszej zamiany ciał) oczekiwałam nieco innego rozwoju akcji? Zakończenie historii oceniam pozytywnie, może jedynie jakoś tak za szybko poszło na koniec? Jak uda mi się zidentyfikować co “komentator może mieć na myśli” to wrócę. Na tą chwilę mogę napisać, że podoba mi się pomysł oraz styl. Lubię prozę pisaną w ten sposób. Aha i plus za C++ . Serdecznie pozdrawiam

Dziękuję Mariko Pozdrawiam księżycowo

Szuirad, Kolejny Męski Głosie bardzo dziękuję, jest mi bardzo miło.
Pozdrawiam cieplutko

Blaszko dzięki serdeczne! Pozdrawiam nocnie.

Wielkie Dzięki Bajdurzysto za tak ciepłą opinię . Bardzo mi miło. Pozdrawiam weekendowo

Soczewico, jestem rozdwojona. Tekst Twój, bez odniesienia do całości opowiadania (tzn. jeśli udam że reszty nie czytałam) podobał mi się. Szczególnie początek – świetny.
A teraz to co według mnie jest na minus. Mniej przemawia do mnie sam pomysł na tą część. Przeczytałam poprzednie, polubiłam Roksę, pociągała mnie min. swoją tajemnicą. Odarłaś ją z tego trochę zbyt banalnie (np. to in vitro).
Z drugiej strony to, że miałam jakieś wyobrażenia, świadczy o tym jak realną postać zbudowałaś. Bohaterkę, która zaciekawia i z którą nie sposób nawiązać więzi. I tu chylę czoła. Pozdrawiam nocnie

Wasyl, dzięki składam Pozdrawiam nocnie

Dziękuję za czytanie, cieszę się, że na tak Ślę słowa pozdrowiaste

Babczuk, dziękuję za opnię Pozdrawiam spod drugiego dna

Wodniczko, bronienie/ niebronienie. Zależy po co się publikuje. Rozumiem, że wyrobieni autorzy mogą mieć twarde stanowisko w sprawie swojej twórczości i dobrze jeśli są pewni siebie, choć i w ich przypadku obruszanie się na krytykę wygląda śmiesznie. Ja narazie, powiedzmy że puszczam lekką jazdę w celach zwiadowczych. Wiem, co chciałam przekazać i zrobiłam to najlepiej jak potrafię. Jednocześnie zdaję sobie sprawe, że mój warsztat co najwyżej raczkuje, dlatego nie czekam na ochy i achy a raczej na konstruktywną krytykę. Pozdrawiam

Dzięki Wodniczko za komentarz. Swego "dzieła" bronić nie będę, bo po to je wrzucam, żeby się uczyć. Napomknę jeno, że dwulicowość odnosi się do bardzo ważnego tematu. Pozostaje kwestia niedostatecznie jasnego namalowania obrazu.

Nie mogę nie odnieść się do mocnych słów w poezji. Nie sądzę, żeby miejsca na nie było. Do czego innego subtelność, do czego innego powiedzmy wulgarność. Takie przynajmniej o poezji mam wyobrażenie.
Pozdrawiam

Alx, też zauważyłam, robi wrażenie ta liczba.