Utrata bliskiej osoby, zwłaszcza w tragicznych okolicznościach, w momencie życia, w którym wszystko jest czarne lub białe, zachwycające bądź odrażające, wprawia w zachwyt lub wpędza w depresję, kiedy nie ma szarości i kompromisów, musi być czymś, co może zabić kawałek duszy.

Dużo tu Ciebie Mike, wiele Twoich osobistych wrażeń i refleksji, tak dużo, że mam ochotę Ci współczuć.
Nie wiem na ile to fikcja, ale wiem, że pewnych stanów, nie można w sobie stworzyć, ot tak, a potem żarliwie i z głębi serca o nich pisać.
Emocji tu aż nadto jak dla mnie.

Wychodzę z czytania zaniepokojona, zasmucona, listopadowa.
No cóż, oprócz wszystkiego co kiedykolwiek Ci o Tobie napisałam, mogę dodać jedynie, że bije po oczach Twoja wrażliwość i ekspresja.
Dostrzegasz w ludziach uczucia, i oswajasz je, jednocześnie dzieląc się swoimi, tak naturalnie i odruchowo.

Lubię takie czytanie, chociaż wariuję listopadem, jak sam zresztą zauważyłeś.
Gratuluję dobrego tekstu.
Technicznie niech się wypowiedzą mądrzejsi

Oj przepraszam najmocniej
Zapamiętam.

Zaprosili mnie to zajrzałam
O rety
Wiolin



Ja mam nadzieję i od zawsze wierzę, że poezja niesie ze sobą rozgrzeszenie, oczyszczenie, nastrój.
Nie znam się technicznie, ale wiem co mówi mi serce.
Otóż, oczywiście poinformuję Cię, co mi mówi.
Jeśli słowa budzą dobre emocje, to warto je wypowiadać.
W większości Twoich tekstów, widać zachwyt światem, i to mnie wzrusza.
Dlatego po prostu biorę od Ciebie Twoje wiersze i hoduję w sobie.

Mam nadzieję, że po moim komentarzu, już nic niemiłego się tu nie pojawi.
Żenujące jest bowiem, szarpanie w ten sposób cudzych uczuć.
Ktoś tu zapomniał, że poezja pochodzi z serca, z najgłębszych emocji i robienie wokół tego takich afer jest niesmaczne.
Krytyka jest dobra, ale zawsze warto wiedzieć, kiedy należy zamilknąć.
Pozdrawiam.
B.

Zabawny wiersz
Oczywista parodia.
Lubię czasem takie lekkie, żartobliwe klimaty.
Niekonsekwencja interpunkcji, wielkich liter, trochę się rzuca w oczy
Pozdrawiam.
B.

Dla mnie mocno erotyczny, ale ja nie jestem normalna
Czytam kilka razy, i widzę jesień i zimę, pejzaże i chłód sypialni czekającej na oddech kochanków, wreszcie zmarznięte wróble na dachu.
Nie wiem o czym to jest.
Dla mnie o wszystkim co mam dziś w głowie.
Mniejsza z tym.
Mnie się podoba.
Pozdrawiam.
B.

Jak się okaże, że to odezwa filozoficzna albo modlitwa to odpadam

Dużo jest w nim z tego co napisałeś.
Rzeczywiście, ciężko mi ostatnio żyć z rutyną.
Szukam czegoś co pozwoli mi się oderwać, ale rzeczywistość jest nieubłagana.
Jednak jak na mnie przystało, opieram większość odczuć, na relacjach międzyludzkich.
To one kształtują moja świadomość i byt.
Zawsze byłam głodna ludzi. Chomikuję wrażenia.
Wiersz jest opisem snu, oderwania się od codzienności.
Jest kobieta, jest mężczyzna, jest pasja i destrukcja.
Ranek przynosi samotność i zniechęcenie.
Szary dzień, bez złudzeń.
Niech ta zimojesień już się skończy bo zwariuję

Michale, lejesz miód na moje serce
Cieszę się jednak, ze przeczytałeś wiersz po zmianach.
Wcześniej, nie wiem co to było.
Tak, to prawda, egzaltacja w nim i patos.
Nie umiałam z tym wygrać.
Strasznie mi coś krzyczy ostatnio w środku, taka pora roku chyba i stres i bies, nie wiem.
W każdym bądź razie, dzięki za wsparcie.
Pozdrawiam.
B.

"Czasami człowiek musi, inaczej się udusi"
Popracowałam nad tekstem, bo jak się tu ukazał, miałam wrażenie, że widzę go po raz pierwszy.
Masz rację miodus.
Czasem mam takie dni
Kopniak uczy pokory. Zawsze zapominam, ze wiersz musi się uleżeć
Emocje, rozumiesz.
Pozdrawiam i dzięki.
B.

No.
Całkiem niezłe.
Po tytule, spodziewałam się góry wulgaryzmów, a tu proszę, wyważona spokojna myśl przewodnia.
Mnie przekonuje, chociaż nie wszystko.
Najbardziej podoba mi się:



Nie będę komentować tematu, oczywisty jest i dosadnie przekazany.
Forma tez mi się podoba.
Odniesienie do Bukowskiego..., w zasadzie Twoja sprawa.
Z większością poetów jest tak, jak napisałeś.
Na plus.
Pozdrawiam.
B.

Sporo niepokoju, gna przez wiersz, jak przez prostą autostradę.
Lubię, jak mnie coś tak pcha w słowa.
Odnajduję tu gorycz i odrobinę bezradności. Nie wiem, nie umiem tak od razu. Tekst przyciąga, zastanawia.
Czasem, na świat przychodzi niechciane, tak jak rodzą sie lęki, obawy przed tym co nieznane. Dziecko jest jak znak zapytania.
Nakłada na nas ciężar wiecznego strachu. Ale też, czasem przychodzi, by być samotne. Smutne to.
Dużo tu płaszczyzn, nakładających sie na siebie.
Hostia i chlew, to jak zbrukanie świętości. Pytanie, czym ona jest?
Interpretacji mnogość w głowie. Fajnie
Pozdrawiam.
B.

Dziękuję za czytanie, chłopaki.
Nie ma co dodać, wszystko jak na dłoni.
Nie jestem teraz z niego szczególnie dumna i korci mnie napisać od nowa, ale tyle włożyłam serca, że chyba nie dam rady.
I tak się sobie dziwię, że go tutaj dałam.
Staram się zwykle nie odsłaniać tak bardzo.
Pozdrawiam.
B.

Smutny wiersz, nawet ta żartobliwa forma krzyczy.
Podkreśliłaś stratę w kpiarski sposób, wydobywając całe połacie goryczy.
Nie wszystko do mnie przemawia, ale ogólnie budujesz atmosferę, wiec dla mnie bardzo na plus.
Jeżeli na faktach, bardzo współczuję.
Pozdrawiam.
B.

Dla mnie temat męczący.
Tak już się nim podniecamy, ze nie widzimy tych, dla których święto jest ważne, z zupełnie innych powodów.
Idę na cmentarz i słyszę komentarze: rewia mody, pokazówa, w ciągu roku nie odwiedza grobów... Już mam dość.
Myślę, że wielu czuje się lepszymi, mówiąc w ten sposób.
Skrajny przykład egoizmu i hipokryzji.
Ja bym uważała z tą krytyką, bo nie ma co uogólniać.
Moim zdaniem, lepiej zastanowić się nad tą ciszą, zadumą, która jest w wielu z nas tego dnia.
Ale! Temat wybiera Twórca, więc to tylko moja luźna uwaga.
Co do samego wiersza: nie jest zły, obrazowy i zmyślnie napisany, ciekawy.
Pozdrawiam.
B.

Mnie się bardzo podoba.
Słowa, określiły tę niewidzialna siłę, która co rano popycha nas do działania, zmusza do rozruszania zesztywniałej woli.
Zgrabnie napisane, dobra forma i rytm.
Pozdrawiam.
B.

No tak, dobre i złe prawdy, jak napisał Mike, nie ma czarne i białe.
Dobra myśl tu pełznie. Czujesz co piszesz.
Wiesz o czym mówisz. Konsekwencja jest dobra.
Chociaż twórczy bałagan też do mnie przemawia
Pozdrawiam.
B.