bardzo emocjonalny tekst, podoba mi się.
urzekła mnie metaforyka trzeciej strofy, oczarowała.
mnie rzuca się w oczy "zrób coś, abym nie czuła się jak dziwka" - potraktuj mnie inaczej...

Mnie, Matko Święta, daj tylko kawałek chleba na każdy
dzień mojej tułaczki po tym świecie. To kromka
dla syna mojego Franciszka, żeby nie umarł z głodu, bo
jedna śmierć w tej rodzinie wystarczy.
szczególnie te wersy poruszyły mnie do głębi. na pozór proste, suche słowa, szalenie działają na wyobraźnię. i ja zabieram wiersz z sobą, pod refleksje. bądź zdrów, msh!

wpadł mi w serce ten sam cytat, co Vilanne.
bardzo zgrabnie rozpisane, obrazowe.
jestem pewna, że tu wrócę ; )

JaneE,
dziękuję za wizytę i komentarz. Chciałam uniknąć powtórzenia "się", może faktycznie dobrałam słowa niefortunnie. Zastanowię się nad zmianą. Pozdrawiam również : )

Edan,
miło mi czytać : ) dzięki

Szach-Mat,
fikcja. ośmielam się twierdzić, że fragment prozy.

wyczytuję w tym tekście siebie, podoba mi się.

jeśli wolno, zgłoszę kilka mechanicznych uwag. pewnie Ci umknęły, pewnie i ja nie wszystkie wychwycę


literówka. "namiętnością".

to chyba mogłoby być jedno zdanie

po wielokropku przerwa i zaczynamy wielką literą.

może po prostu "przez chwilę zastanawiała się nad możliwością ucieczki"? Unikniesz powtórzenia "przez".

spacje przed przecinkami trochę straszą.

zabrakło przecinka przed "pobiegłaby".

zbędny pierwszy przecinek; "mógłby"

przecinek przed "którą", powtórzenia "jak" i "co" (z poprzedniego zdania) do usunięcia.

"monotonii"

"piękna"

zbędne zdanie. Powtarza się "piękna" i znów problem wielokropka, wielkiej litery i "ogonka" w wyrazie.

to chyba też można skleić w jedno

przecinek przed "szarpał"

brak przecinka przed "znosząc", kilku ogonków w wyrazach. Do tego w tym fragmencie oraz w całym utworze masz podobny do mojego problem - stosujesz nadmiar zaimków, za gęsto tu od nich.

to dopiero dwa pierwsze akapity, reszty nie wypunktowuję. czytanie męczy. zadbaj, żeby w pozostałej części nie było takich błędów... jestem pewna, że dasz radę zrobić z tego coś dobrego - podobają mi się Twoje opisy, sposób wyrażania myśli.

Pozdrawiam i trzymam kciuki : )

w takie noce zawsze powinno padać... powinno padać, bo kiedyś babcia opowiadała mi, że deszcz to łzy radości aniołów, kiedy witają nowego w swym gronie.

Bardzo poruszający tekst. Podobał mi się.

właśnie końcówka najlepiej do mnie trafia, przemawia!

Podoba mi się. Czytałam kiedyś książkę "Lady - jak stałam się suką", o dziewczynie uwięzionej w ciele suki. Ciekawe, zawsze myślałam, że pies, żyjący na ulicy to pies bezdomny, a nie wolny...

za samo przypomnienie zapachu fiołków należą Ci się gorące uściski
bardzo klimatyczny wiersz, jakby w tej pustce, nostalgii, człowiek zaczynał się gubić...

Oke - dziękuję, bardzo miło czytać : )

Elwirko, dziękuję, nie zauważyłam tych wszystkich błędów. Poprawiłam, myślę, że choć wciąż nie jest idealnie, dzięki Twoim wskazówkom jest ciut lepiej. Dziękuję ślicznie : )

Jack the Nipper, postaram się coś z tego wykrzesać. Dziękuję za wskazówki, bardzo pomogły. : )

"Może wtedy pozwolę ci napisać nóż,
którym przedzielimy pory roku, krople krwi i godziny." - piękny fragment. piękny wiersz. przykuł uwagę, przyciągnął, zachwycił.