taaak - są obrazy z dzieciństwa których nigdy nie zapomnę: kury pozbawione nagłym cięciem siekiery łebków i podrygujące na trawniku, pozostawione żeby się wykrwawiły, królika odartego ze skóry przybitego do drzwi altany w lipcowy poranek - taaak - jeszcze kilku inicjacji nie zapomnę - ale ja nie o tym - tak mi się przypomniało - cóż gratuluję - mocny tekst - daje do myślenia - oszczędne środki wyrazu a siła przekazu powalająca - trafny i celny tytuł - a "kant dłoni" bez zastrzeżeń

Dzięki! Nie trzeba głośnych reportaży, krzyku zielonych. Dzięki bardzo, to dowód, że nadmiar słów gubi sens.

Hihi Szkoda troszkę króliczka Kapitalny wiersz, a i mnie też rozbawił
Ps jeszcze raz dziękuję za komentarz - dusza się moja raduje ;*

Mocne i ciekawe, ale to samo już powiedzieli inni. Ja się tylko dołączam

Inicjacje przeważnie bolą. W różny sposób... czasem fizyczny, czasem psychiczny, a niekiedy dopiero w ogóle uświadamiamy sobie to po pewnym czasie...
Obraz życia byłby niepełny, gdyby nie one...
buźka, Krabuniu, świąteczna...
Bardzo dobry wiersz dla mnie.

Wiele już powiedziano przede mną, mogę tylko dołączyć do chóru i powiedzieć, że to mocny, dobry tekst, który zmusza do chwili refleksji. Pozdrawiam.