hmmm... gdybyś tak znalazł kogoś kto ci napisze muzykę, mógłbyś spróbować na różnych górskich festiwalach, bo teksty masz lepsze niż niektóre z tych ukazujących się tam. Co do samego wiersza, chwyta za serce, nie da się ukryć w tym jego siła i można by skończyć w tym miejscu. Wędrówka z psem po Tatrach, taki widzę obrazek. Marzenie o wolności, kto tego nie czuje. Pytanie które mi się nasuwa to: czy można, trzeba, warto, odcinać się od korzeni? Bo tak rozumiem końcówkę wiersza.

Teraz trochę gderania. "Kolumbowie" hmmm... nie do końca odczytuję ten zwrot, tzn. kojarzę go z pokoleniem Kolumbów, z tym że nie jestem pewien czy dobrze, w każdym razie trzeba mieć świadomość że tak pójdą skojarzenia wielu osób.

Sceneria jest na pewno typowa dla takich nocno-górskich utworów, czy to źle? Trudno powiedzieć, na pewno tak łatwiej sobie wyobrazić.

Generalnie utwór mi się podoba. Pozdrawiam.

tak, ładna ballada, generalnie bardzo, nie pasuje słowo szczepienia, jakoś odstaje od pozostałych, końcówka jest ujmująca.

Z przyjemnością będę czytał Twoje wiersze, Bronku

Serdecznie dziękuję za dobre słowa, mam nadzieję, ze nie zawiodę, pozdrawiam<<

Dla mnie Kolumbowie, choć może i z innego świata, świetnie wpisują się w konwencję wiersza.
Ale zaraz. Dlaczego z innego świata?
Przecież to pojęcie tak obszerne, że mieści się we wszystkim. A kontrast jaki stwarza, dodatkowo przydaje znaczeń.
Mam zresztą sentyment do Kolumbów. Zazwyczaj bowiem umierają w zapomnieniu...
Bronecku - to tak piękny wiersz, że mogłabym czytać go raz po razie.
A zakończenie przyprawiło mnie o dreszcz wzruszenia. Zabieram je ze sobą. I pisz takich wierszy jak najwięcej.
Dopóki jest jeszcze gdzie wędrować...

Buziak wzruszony.

A tak swoją drogą, to może ktoś umie skomponować melodię, była antologia portalowa i słuchowiska, to możę i płytę by można było nagrać. Na pewno ten wiersz się nadaje.

Wygląda, że Autor zrealizował plan i nie myśli już o Internecie. Wiersz archiwalny, dobrze zrobiony, a szczepienia, które w pierwszym czytaniu wyrywają z obrazu, jednak niezbędne. Od 2010 rzeczywiście, coraz więcej rodziców chce chronić dzieci przez niepewnymi w konsekwencjach szczepieniami, dobrodziejstwem, ale i obosieczną bronią cywilizacji.
Prawdziwy tekst, płynie jakby bajarz zawitał w płytki sen. Niestety, późno już, nawet Bieszczadom odbierają serce, aby wstawić sztuczne. Nie wiem, czy żałować, że nie zajrzy tu Autor wiersza. Niech będzie z nim wolność, a tym, co czytają, niech oszczędzi największa ironia, złuda natury, której rozerwano wiązania w atomach, a te, nieposkładane, uwierają jak kamienie (...)