Pięknie objawiłaś prawdę oczywistą, która nie dla wszystkich jest taka oczywista. Tę miniaturkę należałoby wydrukować i rozdawać każdemu, do czytania na dzień dobry i przed snem. Może dzięki temu mniej byłoby smutasów, zalęknionych, bez wiary w siebie i nadziei na lepsze jutro. Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam

Do mnie to nie trafia niestety. Może dlatego, że nigdy nie miałem problemów z samooceną?

Hedwig,

jeśli uwierzyłaś, to bardzo się cieszę i mam nadzieję, że ten stan będzie trwał i trwał

Mirando,
myślę, że prawdę tak oczywistą- jak słusznie zauważyłaś- zna każdy i zapewne wielu ją stosuje w trudnych chwilach. Natomiast ze słowem czy myślą, jest taka zabawa, że napisane natychmiast zyskuje na wiarygodności. Jeżeli komuś ten tekst w trudnej chwili pomoże- to bardzo dobrze.

zajacanko,
bałam się, że nikt nie skoreluje tekstu z tytułem. Masz rację, tyle jest w nim oczywistości i truizmu, że na końcu aż się ciśnie " no i co z tego?" Zresztą, pierwotnie było to pytanie w tekście, trochę w inaczej ujęte. Zrezygnowałam jednak, bo wówczas tekst nabierał jednoznaczności, a pomyślałam sobie, że może komuś przyda się w formie "niedołującej" . Stąd tytuł dla chętnych i... inne oblicze.

ekonomisto,
to raczej nie kwestia Twojego braku problemów z samooceną, ile po prostu tekst nie w Twoich klimatach i zwyczajnie Ci się nie podoba. Nic w tym złego i doceniam delikatność Dzięki, że przeczytałeś i chyba jednak mu chwilę refleksji poświęciłeś, skoro odpowiedź przepuściłeś - zgodnie ze wskazaniem - przez "ja",

pierzak,

e, samo "zajebisty" wystarczy. Przynajmniej przez chwilę
Pozdrawiam, życząc wielu takich chwil

Nawet bardzo, jak każdy psychologiczny trick: powtarzaj afirmacje, myśl pozytywnie, jesteś super, uśmiechnij się, nawet gdy jest źle itd. Ale nie z poradników ten tekst się wziął, ale ze sloganu reklamowego " jesteś tego warta".

Optymizm aż bije
Piękna pył? Co to oznacza?

Kaero,

widać tak być może, zwykła ambiwalencja

Eleinor,

ano właśnie o ten pył chodzi - jesteśmy niezaprzeczalnie piękni w swojej indywidualności, warto ją sobie uświadomić , ale w ostatecznym rozrachunku to piękno i tak się rozpada w pył. Byle podmuch i nie ma pyłu... Tak samo będzie z nami, więc jedyne, co możemy to powtarzać :"trwaj chwilo"

Luano,
dziękuję. Masz rację, niezależnie od wszystkiego warto o tym pamiętać.

Pozdrawiam wszystkich

Eleinor, chyba może..." bo każdy, każdy z nas tym piękna pyłem".

Norwid mógł, to czemu by nie?

A tak naprawdę, to nie wiem

Dziękuję, Wasinko. Poczekamy na inny raz
Pozdrawiam

Brakuje mi tutaj czegoś głębszego. Yes. I can nie wystarcza. Niestety muszę się tutaj dopisać do pozostałych marudzących

Pewnie, że marudzą, bo nie przeczytali tytułu.
Figluj dalej!

Bardzo interesujący tekst, gdzie każde słowo odmierzone i postawione z precyzją jubilera. I w każdym zdaniu przejaw indywidualności a zarazem obiektywizmu. Z tej marmurowej rzeźby już nic więcej odrzucić się nie da.

zalety: krótko i bez zbędnych słów.

Na mnie podziałało. Wymowa nastraja optymistycznie, a utwór został nakreślony delikatnie, bez zbędnego melodramatyzmu, za to ze smakiem i wyczuciem.
Przesyłam uśmiech

Dzięki, ago. Na złe dni w sam raz, ale w kwestii hmm... wartości skłaniam się dziś do krytycznych zdań. Ot, wcale nie odległe początki pisania, a już autokrytycyzm ...ups
Pozdrawiam

Witaj, Shinobi
Ale się za agą dogrzebałeś
Średnio? Bóg zapłać, za średnio, bo to naprawdę nie jest dobre. Nawet jak na początki.
Pozdrawiam

Powiało liryzmem i jakiś drobinka piękna wpadła mi do oka.
Tak, tutaj jesteś bardzo przekonująca. Potrafisz zmusić czytelnika, aby przymierzał do siebie każde słowo, jak gacie w przymierzalni. I nie zauważył, jeśli coś jest słabszego gatunku. O ile rzeczywiście jest. Bo ja, co do tego, w stu procentach racji Wam nie przyznam.