Naprawdę przepiękny, wzruszający, wymowny wiersz...

Bardzo dobre studium wątpia, toposu; pełny treści biały wiersz daje możliwość wielu interpretacji.

Ja może tylko tyle powiem, że uczę się od ciebie i od twoich wierszy. Ukłony.

Doskonały pomysł:
Sen zamknięty w butelce? Ech, koszmary związane z trudnym procesem odcinania pępowiny, wyfruwania z gniazda. Nie będę się bawić we Freuda, Emily. Czytam wiersz i stwierdzam: Podoba mi się. Jest dobrze.
Brawo,

z.

rzadko się to zdarza, ale chyba tym razem przemówił do mnie Twój wiersz i żaden wers mi w nim nie przeszkadza. nie rzuca na kolana, ale kręci się po głowie, a tego zawsze mi w Twoich utworach brakowało.

to, że mnie nie rzuca nie ma kompletnie nic wspólnego z jego poprawnością techniczną, po prostu upodobałam sobie nico inny rodzaj wierszy amatorskich .
Pozdrawiam!

Jeśli z butli pociągnę łyk wody ognistej,
noce będą spokojne i od złych snów czyste.
Nikt nie umknie bezkarnie przed namolnym topos.
Problem rozwiązać umie jedynie Atropos.
Życie jest jednak piękne - zatem bez obawy,
zamiast przed snem uciekać - modlę się do jawy...

A dlaczego nie? Poezja to poezja. Nie trzeba do niej studiów, szkoleń, dyplomów, zaświadczeń, referencji od poprzednich pracodawców, więc naprawdę nie ogarniam podziałów typu amatorska/nieamatorska. W którym momencie poeta przestaje być amatorem, a staje się profesjonalistą? Po pierwszej książce? Drugiej? Dziesiątej? Po wyjściu z knajpy przez witrynę? Jest jakaś ścisła granica? Dziewięćdziesiąt dziewięć gałązek to już stos?

W dalszym ciągu nie pokazałaś mi granicy, przy której kończy się amatorstwo, a zaczyna profesjonalizm
Podział na poezję i grafomanię to jedyny sensowny podział, ale, rany, niemający przecież nic wspólnego z amatorstwem/nieamatorstwem.
Nie powiedziałam, że "niczego nie potrzeba". Powiedziałam, że nie potrzeba uprawnień do wykonywania zawodu. Co nie zmienia faktu, że, aby pisać, trzeba nadwrażliwości, empatii, wyczucia, zmysłu obserwacji, dystansu, ogromnego wyczulenia na świat. Bez tego można co najwyżej fabrykować sprawne warsztatowo bzdety.

to raczej nie jest temat do rozmowy pod wierszem, tylko na forum, ale niech już będzie, że odpowiem .
nie ma granicy, owszem, ale jest jakiś utarty system poetów wyżej cenionych, jest poezja (może tym razem nazwę ją "współczesną" pisana na tego typu portalach, gdzie nie ukrywam, są wybitne jednostki i jest zwyczajne pisanie dla pisania, grafomaństwo mniej lub bardziej. w sumie można tak wymieniać godzinami. owszem, nie ma jakiś sztywnych ram, żadnych szkół, to się w sobie ma bądź też nie, ale nie popadajmy w paranoję, dorobek artystyczny ludzi cenionych w tej dziedzinie o czymś świadczy i nie nazwała bym tego profesjonalizmem, bo na boga, mówisz o poezji jak o pracy czy czymś równie rzemieślniczym. Uprawnień owszem nie trzeba, ale to nie oznacza, że każdy napisany tekst (nawet dobry) czyni nas poetami.

" Co nie zmienia faktu, że, aby pisać, trzeba nadwrażliwości, empatii, wyczucia, zmysłu obserwacji, dystansu, ogromnego wyczulenia na świat. " - oczywiście wszystkie te cechy posiadasz zapewne, ale własnie niemalże ZAWSZE czuję u Ciebie dokładnie fabrykowanie sprawnych warsztatowo bzdet.

Brzmi to może nad wyraz niemiło, nie to miałam na celu, nie ujmując ani Tobie ani powyższemu utworowi, który jak już mówiłam podoba mi się.

na pewno masz sprawniejszy warsztat niż przekaz, prawdziwość czy emocje, jak dla mnie . może to również poprawi Ci humor, bo chyba doceniasz tylko pozytywne opinie, a wszystkie inne uznajesz za czyste złośliwości, co zupełnie mija się z celem.
nie chcę tutaj zgrywać największego hejtera, po prostu nigdy nie przemówiłaś do mojej główki niczym innym niż wypracowanym i nieco sztucznym w moim odczuci wierszykiem. takie moje zdanie w tym temacie i troszkę mi dziwnie, że przyszłam i powiedziałam, że fajnie a wychodzę, mówiąc, ze wszystko na nie xD.
pozdrawiam któryś już raz .

Ostro jest ! Portal mający służyć też zabawie przerodził się niespodziewanie w "wyławianie talentów".
Jeśli zamysłem autora wklejającego efekt swej pracy jest odebranie należnych mu a priori hołdów, to forum szybko zamieni się w zbiorowisko frustratów oraz ranking poetów-nadludzi.
Czy nie lepiej jest zwracać uwagę na konkretne walory/niedostatki, miast podsumowywać od razu umiejętności twórcy ?
Pewnie w dorobku każdego z nas znajdzie się infantylny i grafomański bzdet. Po to są więc np. konkursy, w których szersze gremium w "demokratycznym głosowaniu" odnajdzie "to coś"
A wycieczki osobiste ? Przecież to nie "noc muzeów".

Lubię sobie czasami do Ciebie zajrzeć, Emily. Twoja poezja jest bardzo w moim guście, dlatego wiem, że zawsze znajdę w niej coś dla siebie.

Jest w tym wierszu coś niepokojącego. Wyczuwam w nim pewien bunt, z którym się utożsamiam.
- biorę jako pewnego rodzaju święte tabu, które łatwo można sprofanować, a którego peelka w ogóle nie akceptuje. Być może chodzi tu właśnie o wspomniany niżej topos oddanej matki...
Dużo tu symboliki, nad którą mogłabym się rozwodzić, ale może zostawię ją w niedopowiedzeniu, bo nie wiem, czy do końca jest zgodna z tym, co miałaś na myśli

W każdym razie ciszę się, że przywiało mnie akurat tutaj. Uszczknęłam coś dla siebie z Twoich słów

Pozdrawiam!