Coś się stało o północy na przystanku.
Czy ktoś widział to zdarzenie przez przypadek?
Nikt nie śpiewał, bo zabrakło muzykantów,
i nie prosił tamtej nocy nikt o radę.

To nie była żadna schadzka potajemna.
Co tu skrywać, skoro wszystko jest już jasne?
W naszych sercach nie wybrzmiewa szczęścia hejnał,
raczej burzą bym to nazwał tuż nad miastem.

Tych uderzeń, błysków grzmotów, wichrów zdarzeń
nie przepędzę, choć tak bardzo tego pragnę.
Prędzej zajmę się dziś ogniem i usmażę,
bo mnie piorun strzeli tak, że z miejsca padnę.

Czyżby życia mały chochlik mi szykował
takie sceny, w których czasem jest nas dwoje?
Nie potrafię moich uczuć ubrać w słowa,
bo od ciebie jeszcze bardziej się ich boję.