przysiadam na brzegu rozglądam się bystro
opodal pod krzakiem tkwi jakaś niewiasta
i tuli w ramionach pokaźne wędzisko
za chwilę się chyba z rozpaczy pochlastam
że baba nie w domu lecz z koszem przynęty
w tym miejscu akurat jak durna się kręci

wyciągam przypony krętliki podbierak
i zerkam spod oka czy warta starania
nóg jednak jak na złość nie widać w woderach
bo pewnie rozmyślnie je chowa ta frania
cóż żadna ślicznota nie siedzi z osęką
gdy lepszy na połów ma teren pod ręką

twarz także ukrywa – zapewne to horror
więc nie chcąc nikogo przestraszyć wyglądem
na głowę zakłada kapelusz – typ moro
by każdy mankament móc ukryć pod rondem
i potem bezpiecznie żonglować kotwiczką
spinmadem woblerem sadzykiem podrywką

lecz nagle – o kurna – wyciąga szczupaka
kapelusz zlatuje i widzę jej buźkę
a nogi mi miękną natychmiast jak wata
i czuję że byłem kosmicznym wprost dupkiem
bo babka jest cacy choć klipsy nie w uszach
i wie co to spławik cykady i mucha

siedzimy na brzegu terkocą wędziska
lecz nie mam ochoty się bawić pilkerem
bo patrzę na żonę i cieszę się w myślach
że wtedy kapelusz jej zwiało w cholerę
ech – dobrze gdy można posłużyć się błystkiem
i potem poderwać – jak ja – złotą rybkę