Nie wiem, czy mi się zdaje, czy też piszesz coraz lepiej, Ajw.
Faktycznie - świetny pomysł na wiersz, dobrze poprowadzona narracja - jak duet na przyprawy i kuchenne instrumenty z erotyzmem w tle.

Z małą uwagą:

Przysuń przecinek, bo Ci uciekł.

A przy okazji - czy nie byłoby lepiej dać "leniwe kluski", a nie "kluski leniwe"?

Serdeczności

O rany, to jakby ktoś tańczył w kuchni latynoskie tańce, gdzie przewidziane wszelkie łamańce, tudzież miłosne szturchańce oraz alkoholi błogi szum w zakochanej bańce

Ole!

A więc od razu mówię, że się tu animuję w tym temacie.
Bo i zioła, i "optowanie" ku sobie tej pary jakże mi miłe, jako że gdzie dwoje ma się ku sobie, tam ja jestem!

Ach, rysujesz to cienką kredką, zmysłowo, jak usta przed randką.
Temperatura między wersami jeno lekko słowem oddana, ale w piecu się pali.
A ja, jako kucharz oraz smakosz, lubię kuchenne figle
Pięknie to podajesz, tak jak puch na wietrze, ale z drugiej strony soczysty erotyzm czai się za węgłem, przewrotnie uśmiechając, bo kuchnia to dopiero początek...

Czyż nie?

Zaledwie przeczytałam tytuł, a już wiedziałam, kto napisał ten wiersz
I oczywiście nie myliłam się - Ajw!
Ha, dziewczyno, dobra jesteś, i cięta jak ta riposta w zanadrzu.
Niesamowicie tu dużo smaków, zapachu i obrazów działających na wyobraźnię.
A właściwie opisów zmuszających zobaczyć to wszystko tak, jak Ty tego chcesz.
Aż gorąco się robi.
A przy ostatniej zwrotce wpadłam w sieci wizualizacji aż za bardzo, bo wyszło mi, że na dwoje babka wróżyła i równie dobrze to zagęszczone powietrze po chili con carne może być rezultatem innej rewolucji

Pozdrawiam