A toś mnie oświeciła! ;p

Ja myślałam, że latarnia ma swój "nocny zawód", który ma się dalej kojarzyć z ... I dlatego mi się nie spodobało. A tu chodzi o to, że się zawiodła! No teraz już lepiej. Ale wtedy dałabym jedynie "Nocne rozczarowanie" albo samo "Odrzucona". Co???
Takie propozycje złożyła
palcia

Agnieszko,
Ja czytając Twój wiersz przypomniałam sobie taką starą latarnię morską. Taki obraz z dzieciństwa, który choć nie bardzo wiem skąd pochodzi, jest mi bliski.
Pozdrawiam

Latarnia... w życiu bym nie pomyślała, że od czytania z zarządzania oderwie mnie latarnia... dobrze, że mnie komentarze oświeciły. A tak wgl to zawsze najciemniej jest pod latarnią... więc... dla mnie za ciężki ten wiersz, taki kamienisty, dosadny... dzisiaj na nie.
Pozdrowienia, dark_kid.

Co to jest latarnica? Odmiana latarni? Nawet gdyby to był wiersz o tym, co pod latarnią to i tak jest to za ciężkie. To takie "brodzenie po kostki w chodniku" jak sama napisałaś.
Pozdro.

Ja się popłakałem! Ale zrozum mnie, gdyż w młodości przelałem wiele łez nad niedolą niemych zabawek. A z jednym Kogucikiem to nawet sypiałem! Więc jak najbardziej rozumiem spiritus movens tego utworu!


Piknie to ujęłaś!



Pozdrawiam,

DoCo

Bardzo pozytywnie odebrałam, Agnes. Jestem tu po poprawkach, nie widzę więc powodów do malkontenctwa. A jeśli tak, spadam

Bardzo, Akacyjko,

z.

DoCo, Nalko, Zolu i Antku, dziękuję za wizytę dopiero teraz, bo przez wyniki Pluszu zupełnie zapomniałam, że jakiś wiersz wymaga mojej troski

Cieszy mnie dogłębnie, że taki prosty wiersz przypadł Wam do gustu. Że nawet Zola nie ma powodu do narzekań, a co niektórych zawiodłam do wspomnień z dzieciństwa

Pozdrawiam i ściskam

------------------------

Szanowna Redakcjo,
pokuszona przez Heisenberga (choć pokusił mnie całkiem nieświadomie i pewnie niezamierzenie), ośmielę się spytać, dlaczego mój wiersz wylądował na dolnej półce.
Dostałam sporo komentarzy i w większości są one pozytywne. Zacznę podejrzewać, że miłe komentarze wynikają tylko z sympatii do piszącej

Dziękuję z góry za odpowiedź
Pozdrawiam
Aga

Dzięki, Apollo, za komentarz. Półką się nie przejmuję. W marketach na wysokości wzroku leży to co najsłabiej schodzi
Zaglądałam do Ciebie, ale mam ostatnio czasu jak na lekarstwo i dlatego nie komentuję. Obiecuję, że wejdę, ale jak się nieco uspokoi.

Pozdrawiam

Mede_o, lejesz mi miód na serce. Ostatnio przechodzę kryzys twórczy i czasowy. Ani nie piszę, ani nie czytam, a tym bardziej nie komentuję. Dobrze, że te konkursy mnie trzymają na PP, bo pewnie usiadłabym nad robótkami na drutach i osiwiała bezwennie

Pisząc miałam na myśli dwie interpretacje: ot historia zwykłej starej latarni, ale i też drugią - ukryte problemy pani nieciężkich obyczajów

Pozdrawiam i bardzo dziękuję za piękny komentarz.

Dziękuję, Narses, za miły komentarz i odświeżenie mojego dziełka

Buźka

No, odkurzyć i strzepnąć zdechnięte muchy

Dzięki za sympatyczne luknięcie

Och, Aronio. Nie zakrztusiłaś się tumanami kurzu, który spoczął na wierszu?

Cieszę się, że tak go czytasz. Też można w ten sposób. Ale można i dosłowniej. Ot, zwykła, zardzewiała latarnia w opuszczonej uliczce

Buziaki
AgA

Aguś, rewelacyjny pomysł na tytuł, który dzięki dopracowanej całości, niejednego czytelnika zwiódł na interpretacyjne manowce Choć z wiersza bije smutek, nostalgia i poczucie samotności, to jednak w otoczce zamieszania jakie zrobił Twój literacki psikuso-zabieg, niezmiernie mnie on rozbawił Kobieto, masz talent, którego nie wolno marnować! Wiesz co mam na myśli.