Witaj Liatho, z malowaniem pejzaży jest trochę jak z wędkarstwem, izoluje od życia, a żeby oddać życie słowami, trzeba w nie wejść kopytami, wiersz, odrobinę przegadany, a momentami, zbyt niedopowiedziany, podoba mi się subtelność twojej poezji, ale brakuję mi w tym życia, być może do kobiecej percepcji łatwiej twoje wiersze docierają, ja bym trochę rozbudował narrację , dialog, żeby ożywić ten wiersz, tak żeby otworzył się bardziej na czytelnika, każdego czytelnika. irytują mnie nawiasy i cytat, który mógłby być ładnym otwarciem wiersza. tekst mi się podoba, ale w tej formie, jak dla mnie zbyt przesycony metaforami,albo hermetyczny, a czasem czegoś brakuję, ja to widzę tak mniej więcej:

wszystko jest możliwe, chociaż nic nie jest pewne, jak wtedy, gdy
nie wiesz na co patrzysz, ale czujesz, że budzi to w tobie smutek.

ułożyłam go z kamieni, a każdy przypomina co innego: zabawki,
po które sięgało wiele rąk, że od samego patrzenie wstał/ ewentualnie wstałeś
z klęczek. sweter załatany nitkami miał zastępować kołyskę / albo wózek. - dwa rekwizyty obok siebie to za dużo

ceglasty odcień to cisza, która dopiero nastąpi. uśmiechnij się,pajęczyna
uczepiła się naszych policzków - patrz, gdy się oddalasz
zacierając dotknięcia ze stołu, z odrywanych kawałków ścian.
próbowaliśmy je wgniatać wierząc, że coś musi tam być.

nieznośny kontrast, pomiędzy tym co było, a wyrazem psiego pyska,
któremu wiatr targa uszy i nic nie wskazuje, by zareagował
w jakiś szczególny sposób.

Pozdrawiam serdecznie ( : mam nadzieje, że nie namieszałem za bardzo, to wielowarstwowy wiersz, nie wiem , czy poszedłem w dobrym kierunku.

Chodzi mi o uniwersalizm, tak, żeby każdy czytelnik mógł dopisać do tego jakąś historie, niekoniecznie tą którą przeżył autor . W każdym razie nie sądziłem, że pominąłem sens, myślałem,że zostawiłem go w domyślę, albo w pewnych momentach zmieniłem, bo nie byłem pewny o chodzi.Najlepiej byłoby, gdybyś sama go delikatnie okroiła, tak by wydobyć esencję, bo na moje oko, potrafisz, tylko za dużo malujesz słowem. Zestawiasz obok siebie za dużo rekwizytów, sorry, ale gdy czytam obok kołyski wózek i popołudniowe słońce, i w innych wersach mnóstwo znaczeń, jako czytelnik się gubię, a przecież mniej znaczy więcej. Nic na siłę, jeśli uważasz, że jesteś w stanie z niego wyłuskać sens i to ci starcza, nie musisz pracować nad tekstami, mi by było szkoda tego tekstu.

Pozdrawiam ( :

ok, może masz już taki styl, inspirujesz się autorami, którzy piszą enigmatycznie, rozumiem to, po prostu uważam, że autor wychodząc z tekstem do ludzi, powinien mieć na uwadze, że piszę też dla ludzi, a nie tylko dla siebie, no chyba , że chowa te teksty do szuflady, może jakbym więcej twoich teksów przeczytała, łatwiej byłoby mi rozgryźć twój styl, jeśli w tym się czujesz dobrze, i nie chcesz zmieniać nic, to twój wybór, ale według mnie czasem warto eksperymentować, zamiast trzymać się jednego bezpiecznego schematu i zamykać na nowe rejony. Czytałem twoje krótsze formy i były dla mnie przejrzyste.
Widać, że twoje teksty są dopracowane, ale wydawało mi się, że gdybyś chciała mogłabyś bardziej się otworzyć, być może jesteś introwertyczką. Mnie to irytuje, gdy czytam i nie wiem o co chodzi, tylko dlatego że gubię się w gąszczu słów i znaczeń , metafor, , ale to ja, być może mamy inne spojrzenie.To nie jest tak , że nie lubię enigmatycznych tekstów, ale chciałbym wynieść z nich jakaś historie, poza ładnie brzmiącymi metaforami.

liathio, to przypadkowy błąd. Bożeno, ja najpierw wyraziłem opinię na temat wiersza, napisałem co przeszkadza mi w odbiorze, liathia, to skomentowała. Później wysnułem wnioski na podstawie polemiki, która odeszła trochę od meritum. Wydaje mi się , że jestem otwarty na różne style, i już wszystko wyjaśniłem. Każdy czytelnik ma prawo do własnego zdania i nie każdy czytelnik musi być przekonany, co do niektórych malowniczych fraz i nie każdy czytelnik będzie posiadać taką wyobraźnię jak autorka, i zrozumie jej poetykę. .
Mam wrażenie, że czytałaś po łepkach naszą dyskusję . Nie ma idealnych wierszy i chyba wszyscy się z tym zgodzą, po prostu uważam , że można krócej, nie rozumiem o co ta afera, przecież po okrojeniu tekst dla mnie stał się bardziej czytelny, starłem się dokładnie wyjaśnić , ale rozumiem, że każdy ma inne spojrzenie na poezję i to szanujmy. Chyba mogę mieć inne spojrzenie. Pozdrawiam