Witaj

Ładnie, choć to nie tekst z tych, jakie lubię najbardziej w Twoim wykonaniu.

Najpierw pomarudzę starym zwyczajem

Nie wiem czy wpadamy – potykamy i spojrzenia - roszczenia tak przypadkiem wpadły na siebie, czy niekoniecznie to był przypadek. To miejsce nie bardzo mi się podobuje, szczerze mówiąc. Chyba też spróbowałabym nieco inaczej wybrnąć ze spojrzeń rzucanych pod nogi, a i ślina zasychająca w ustach to takie już bardzo oklepane jest, że aż trąci banałem.

Trzecią i czwartą cząstkę pochwalę, bo chociaż może nie są jakieś powalające, ale jednak ładnie wpadają w nich na siebie obrazy, nakładają się, zazębiają i tworzą ładną harmonijną całość. Ponadto zapętlają się z tytułem, który zarówno jest początkiem jak i końcem tekstu.

No i właśnie tutaj znowu pomarudzę, bo można jeszcze tak tekst zapętlić, żeby z powrotem od tytułu wejść w tekst, żeby zatracił się początek i koniec, tak, żeby tekst był kontynuacją tytułu niejako, jeśli wiesz, co chcę powiedzieć

Reasumując, ładnie jest, ale, moim zdaniem, tekst wymaga jeszcze pochylenia się.

Pozdrowienia

No i dobrze, wiesz, co myślę o takim poprawianiu na szybko, prawda? ;P Też miałabym problem, bo pierwsza strofa jest tak skonstruowana, że ciężko ją będzie zmienić tak, żeby była kontynuacją tytułu. Choć może Tobie przyjdzie to łatwiej, bo Ty wiesz najlepiej, co chcesz przekazać i pokazać

Teraz, jak przeczytałam komentarz retro, to jeszcze uświadomiłam sobie, że oprócz pętli jest jeszcze ładna klamerka, czyli tytuł plus ostatni wers. Wczoraj mi to umknęło.

Pozdrowienia

EDIT 22:31
Właśnie mi przyszło do głowy (przed momentem, podczas robienia soku owocowego, choć wcale nie myślałam o wierszu, a o zupełnie czymś innym), że gdyby zamiast już dać np. tymczasem, to w tym momencie robi się szew pomiędzy tytułem i całym wierszem. Ale może Tobie coś lepszego wpadnie do głowy

gorycz absyntu miesza się z absurdem, to bardzo dobry wers, oczywiście absynt jest wódką smakową(dosyć słodką) i często wypijaną w połączeniu z cukrem, więc domyślam się, że chodziło Tobie raczej o gorycz efektów tego trunku z jakiego niechlubnie słynął i słynie po dziś dzień. w związkach przychodzą chwile zmęczenia sobą, zmniejszenie zainteresowania fizycznego, to praktycznie nieuniknione. fajnie, że wiersz daje nadzieję, która zawsze oczekuje w takich momentach lekko skryta, bo przecież do tanga zawsze potrzeba dwojga. bardzo ładny wiersz Iwonko, z dużym podobaniem:-)

Aleks...

Domyślam się To tylko ja jakaś mało spostrzegawcza wczoraj byłam.



Ja tam lubię klamerki w klamerkach i pętelki w pętelkach i w klamerkach, więc mi się to siłowe nie wydaje, ale to Ty musisz czuć, a jeśli nie czujesz, lepiej zostawić, jak jest



Obydwie wersje są niezłe i każda z nich mówi co innego, więc tutaj raczej jest kwestia, co chcesz pokazać czy widok po czy na nieskończoność. Ładniej mi wybrzmiewa na, ale akurat w tym przypadku to nie jest kwestia, co ładniej, tak myślę. Musisz więc sama zdecydować.

Pozdrowienia

Wiersz o niewesołym wydźwięku, ale nikt nie obiecywał, że każda miłość doczeka happy endu, że zakochani razem się zestarzeją, idąc przez życie za rękę.
Podoba mi się, w jaki sposób to przedstawiłaś: krótkie scenki, treściwe, pełne pustki i smutku.
Takie slajdy z życia, które się pogubiło.
Ponoć nic nie trwa wiecznie, no nie wiem, może "czasem" nic nie trwa wiecznie.
To po mistrzowsku ukazałaś stan "po".
Atrofia...
To się czuje, bo podane sugestywnie i obrazowo.
Ach, te miłości... ale cóż by życie było bez nich warte, nie?

PS.
Zapraszam tu:

http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/54200/o-tym-jak-jimmy-estrada-szukal-aktora-porno