Podoba mi się układ rymów, ale metrum warto byłoby poprawić, Tamiss.
Żeby była konsekwencja - trzy wersy ośmiozgłoskowe z podziałem 4/4 plus czwarty czterozgłoskowy. Wtedy będzie bardziej melodyjny.
To ładny wiersz, więc warto go trochę dopracować.

Tak mniej więcej go widzę:

- Czasem myślisz, że go nie ma,
że zostawił cię samotną.
Jakby (tylko) chłód przemykał
między snami.
Wciąż oglądasz się za siebie,
szukasz w gwiazdach, (w locie ptaków).
On na chwilę tylko odszedł -
lecz nie zamilkł.

Wiatr unosi szept tęsknoty
i anielskich skrzydeł łopot.
To dla ciebie (jest ta) nutka.
Czy ją słyszysz?
Nigdy nie myśl, że go nie ma,
że opuścił (cię na zawsze).
Przecież wiesz, że nie odchodzi -
czeka w ciszy.

Ciepłą aurą cię osłania,
jest tuż obok, kiedy wołasz.
Nawet słońce świeci wtedy
jakby jaśniej.
Wie dokładnie, gdy łzy płyną,
(wie w dodatku) jak je otrzeć.
I czy może znów przytulić -
kiedy zaśniesz.

Słowa w nawiasach wyrównują rytm, ale to tylko przykład, więc możesz zamienić je na własne.
Przy okazji - "przytulić-" - myślnik wymaga spacji z obydwóch stron.
"Anielskich" - małą literą.
Uzupełniłam również interpunkcję.
Dobrze byłoby też, gdybyś zmniejszyła interlinię między wersami. Wystarczy wejść na "edytuj" (masz pod wierszem), zaciemnić tekst i kliknąć na listwie "usuń zbędne akapity".
Wtedy będzie wyglądał jak ten w komentarzu, a nie nadmiernie rozciągnięty w pionie.

Miłej zabawy na pp.