Jest coś wzruszająco autentycznego w tej prostocie.

Chociaż:

Rozumiem, że liczę zachwytem podmuchy z bielą (nie z bielami) płatków.
Ale ten wers jest oderwany, skoro przed nim dajesz dwa inne, gdzie to liczenie nie występuje.
Można więc przesunąć dla większej spójności:

- liczę kroki dnia
nadzieję wierszem
w wiośnie spacery odpoczynkiem z tobą
podmuchy z bielą płatków zachwytem
świeża radość w jasnozielonych listkach
taniec w sadzie -
Można te dwa ostatnie wersy też nieco przerobić;
- świeżą radość jasnozielonymi listkami
tańcem w sadzie -

Przy okazji - w poezji nie używa się wielkich liter w zaimkach osobowych - to wiersze, nie listy.


Miłego, Bożenko

Dobry wieczór, bozeno. Taki biedny ten wierszyk. Nawet nie ma tytułu z prawdziwego zdarzenia. To tak, jakby na własnego psa (wybacz porównanie) ktoś mówił pies. Ale niby szczegół, a moim zdaniem, tytuły mogą przyciągnąć czytelnika, choć ten tak prosty, też może by mógł, ale jak widać, nie bardzo.
Ale treść pokazuje dwoje młodych zakochanych w sobie ludzi. Znają się, myślę, dobrze, ponieważ, ona już, że dostanie bukiecik konwalii przesiąkniętych miłością. On dostaje - utwór. Kwiaty można między karki włożyć - wyschną, ale będą pamiątką tego dnia. Fajnie mi tu było Ciebie. Aronia23