Kiedyś mówiłam o tym, co siedzi mi w głowie. Teraz pozostała mi już tylko klawiatura. Nie żebym narzekała. Jest to najlepszy słuchacz jakiego można sobie wyobrazić. Nie przerywa, uważnie śledzi każde twoje słowo i subtelnie dba o twoją ortografię. Czegóż można chcieć więcej…

No może więcej empatii, uścisku od czasu do czasu, wspólnego śmiechu czy łez… po prostu ludzkich emocji. Tego klawiatura Ci nie zastąpi, ale poza tą małą drobnostką jest niezawodna.

W czasach kiedy nie było elektroniki, ludzie posługiwali się piórem i papierem. Pisząc cokolwiek musieli uważać na każde słowo, które chcieli uwiecznić na papierze. Każdy pojedynczy błąd kosztował ich przepisywaniem całego tekstu od nowa.

Wyobraźcie sobie ile kartek, ile atramentu zużywano na pisaniu listów miłosnych czy wierszy. Kochanek chcąc jak najlepiej oddać swoje uczucia na papierze setki razy kreślił i zapisywał od nowa słowa do swojej lubej, by mogła ona zrozumieć jego uczucia do niej.

Pomimo tego, że w dawnych czasach pisanie sprawiało trudność, muszę z przykrością stwierdzić, że dzisiaj sprawia jeszcze większą. Nie chodzi mi tutaj o formę przekazu, ponieważ wszyscy wiemy, że każdą wiadomość można wyrazić na miliony różnych sposobów.

Chodzi mi raczej o samą treść. Wielokrotnie słyszymy o tym, że pisarz czy poeta nie ma weny. Tak samo jest z nami, szarakami. Mamy przed sobą papier czy klawiaturę i nie mamy pojęcia, co z nimi uczynić. Nie jesteśmy w stanie wyrzucić z siebie żadnego słowa, chociaż głowa przepełniona jest myślami. Tworzy się mały paradoks pomiędzy naszym wnętrzem i naszym ciałem.

Dlaczego dzieje się tak, że będąc w pełni funkcjonalnymi istotami mamy trudności w komunikowaniem się z drugim człowiekiem? Może dlatego, że zapominamy o tym, że jesteśmy ludźmi. Pusta, bezuczuciowa klawiatura nie zastąpi nam obecności najlepszego przyjaciela. Czas najwyższy porzucić to nowoczesne życie pełne smartfonów, laptopów i podobnych tego typu urządzeń. Rodzaje i gatunki tych urządzeń są miliony, ale jest tylko jeden rodzaj i gatunek człowieka. Nie da się go zastąpić czymś lub kimś innym. Pamiętajmy o tym.