O, i u Ciebie świerszcze, Darku. Bardzo ładnie. Co do żytniej, to chyba wolałabym coś innego w realu.

Pozdrawiam serdecznie

Czytam Twoje wiersze, Wiolinie, i zawsze znajduję w nich cząstkę dla siebie. Nie inaczej i tym razem.
Podoba mi się, bardzo.

Pozdrawiam.

U mnie (leczę jesiennym świerszczom rany) - byłeś i nawet pochwaliłeś.

Jak zwykle czuje się w strofach palec Mistrza.
Jakiegokolwiek słowa nim dotkniesz, Wiolinie, nadajesz mu głębię, rozciągasz w panoramę domysłów i wyobrażeń, dając tym samym czytelnikowi szansę pełniejszego uczestnictwa w Twojej poezji. Niezwykła umiejętność.

Pozdrawiam

Witaj
Podoba mi się to, że w jednej spójnej całości stworzyłeś trzy oddzielne obrazy, które nie służą tylko do zapełnienia wersów. Każdy z przedstawionych obrazów jest bardzo łatwy do wyobrażenia, a biorąc pod uwagę porę jaką mamy, to te obrazy mówią więcej niż by się dało zmieścić w poemacie. Z chęcią wrócę jeszcze tutaj.
Pozdrawiam