Bardzo ciekawy wiersz. Ciężko mi się pokusić o jego interpretację, ale wydaje mi się, że wyczuwam w nim żal i pretensję, być może - w połączeniu z tytułem, o coś, co było tłumione i zabraniane peelowi, a poskutkowało jakiegoś rodzaju wybrakowaniem. Stąd "modlitewny" potok złorzeczeń, usuwanie peela jako negatyw i jego skute na kołderce ręce. Klimat trochę jak z "American Horror Story". Przypomniał mi się też film "Biała wstążka" Hanekego, gdzie bohaterowi jako chłopcu rodzina kategorycznie zabraniała masturbacji, m.in. za pomocą upokarzającego wiązania, i było to ukazane jako element opresyjnego systemu, w którym musi/może rodzić się zło. Tytuł nie wiem, czy nie lepiej by brzmiał w liczbie pojedynczej, choć tak może się jeszcze kojarzyć z perturbacjami. Szczególnie zaciekawiły mnie strofy ze wspomnieniami zakonnic. Pozdrawiam

Jakoś wydaje mi się zbędny ostatni wers.

tutaj dałabym myślnik, bo to konstrukcja ze skrótem myślowym:



w przybliżeniu - istota.

Ale poza tym - bardzo dobry, jak mówię w następnym komentarzu. i powtórzę:
Szkoda, że nie odnosisz się do komentarzy i nie korespodujesz z nami.

Pozdrawiam,

z.