Dziękuję, Werko, to bardzo miłe. Fakt, lubię podpatrywać ludzi i ich obyczaje, na starość będę chyba sporo siedzieć w oknie, czy w bardziej optymistycznej wersji - w parku lub kawiarni Miłego popołudnia

Opheliac, miło mi, że tutaj zagościłaś Zgadzam się, że to gorzki wiersz, ale z niewiadomych przyczyn o takich tematach chyba łatwiej mi się pisze niż o miłości i szczęściu. Przyjemnej niedzieli!

Masz w pełni rację, że komisje i inne decyzyjne organy to tylko ludzie, którzy też często poddawani są presji lub mają związane ręce. Jednak myślę, że ideałem by było, gdyby starali się zachować trzeźwość umysłu nie mniejszą, niż gdyby decyzję podejmowali indywidualnie i sami brali za nią odpowiedzialność. Druga sprawa - jeśli ktoś staje do konkursu, musi liczyć się z oceną i werdyktem niekoniecznie dla niego korzystnym, a w życiu oceny z różnych stron często spływają na nas nieproszone Bardzo dziękuję za komentarz i ciekawe przemyślenia. Pozdrawiam!