Gdyby została mi jedna minuta, postarałbym się wygodnie usiąść lub jeszcze lepiej położyć, 60 sekund to zbyt mało by można zrobić cokolwiek więcej.
Katarzyno, Twój wiersz kojarzy mi się z wyznaniami nałogowego gracza
Totalna destrukcja dla samej destrukcji.
Jeśli idzie o zjawisko islamskiego terroryzmu, mamy tam potężną ideologię pomieszaną z fanatyzmem religijnym, czego w Twoim wierszu zabrakło, stąd moje skojarzenie.
Jestem mało wiarygodny jeśli chodzi o ocenę wierszy, w końcu mimo licznych prób i eksperymentów wciąż kibluję na dolnej półce, jednak widzę u Ciebie pewien progres.
Nie nazwałbym już Twoich wierszy "poezją publicystyczną", są mniej dosłowne i mniej "kaznodziejskie", czyli ścieżka którą podążasz jest w moim przekonaniu słuszna.
Życzę Ci zatem powodzenia