Była sobie żabka mała

co z krecikiem się zbratała

polubiła go z humorem

polubiła też z rumorem

Mówi żabka czemuś taki

co tak ryjesz nieboraku

nawrzucała mu tak szczerze

ty tak grzebiesz a ja leżę

Ślimak w domku się obruszył

żabko nie bądź takim gburem

co ci leży dziś na duszy? 

krecik leci w swoje chmury

Krecik wcale się nie wzdrygnął

poczuł wenę domek wypchnął

i postawił jeszcze trzeci

a niech radość mają dzieci

Na to ślimak drogie dzieci

po co po co te wyrzuty

on ryjący szukający

ty wciąż wody swe przenikasz

wznieśmy chatkę dla ludzika